العالم-زلال قرآن
به گواه آیات 1تا5 سوره مبارکه علق:
« اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ . خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ . اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ . الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ . عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ»
ترجمه: ((ای رسول گرامی برخیز و قرآن را) به نام پروردرگارت که خدای آفریننده عالم است (برخلق) قرائت کن. آن خدایی که آدمی را ازخون بسته (که تحول نطفه است) بیافرید. بخوان و(بدان که) پروردگار تو کریم ترین کریمان عالم است. آن خدایی که بشر را علم نوشتن به قلم آموخت . به آدمی آنچه را که نمی دانست تعلیم داد).
خداوند رحمان شاکله وجودی انسان را(ازنظر ترکیب جسم و روح) دربهترین شرایط برای کسب علم ومعرفت (بخصوص معرفت الله) آفریده تا بواسطه آن بتواند با کسب معارف حقیقیه الهیه: مبداء ومقصد، راه وصول به مقصد (صراط مستقیم الهی)، حقایق وجود خویش، وچگونگی حرکت درصراط مستقیم الهی را به درستی بشناسد و با عمل به اوامرخداوند علیم حکیم واحکام شرع مقدس، خود را به مقام با عظمت قرب ولقاء الهی برساند.
خداوند رحمان به انسان چشم داد تا نسبت به حقایق عالم بصیرت پیدا کند، گوش داد تا شنوای حقایق الهیه باشد، دل وقلب وعقل داد تا درآیات تکوین و تشریع خداوند تبارک وتعالی تدبروتعمق نماید وحقیقت آنها را کشف کند، و با کسب علوم حضوری ومعارف شهودی خود را ازافق حیوانیت وبَهیمیت رهائی بخشد و با رشد صحیح استعداد های ذاتی خویش درپرتو معارف حقّه الهیه به مقام اعلی انسانیت که هدف اصلی خلقت اوست برساند، حال اگرانسان دراین گونه امورقصور کند، جهل وگمراهی حاصل ازآن سبب بی ایمانی وکفر وشرک ونفاق وعناد ولجاج نسبت حق تعالی وحقایق عالم شده واو را ازلقاء الهی دور وبه جهنم فراق مبتلا می نماید.