العالم - زلال قرآن
عصیان = به معنی نافرمانی و خروج از اطاعت است، چنانکه در آیه 16 سوره مبارکه مزمل با بیان:
« فَعَصَىٰ فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا»
ترجمه: (تا فرعون نافرمانی آن رسول کرد ما هم او را به قهر و انتقام سخت بگرفتیم). به آن اشاره شده است.
عاصی = به معنی عصیان کننده، نافرمانی کننده، سرکش و طغیانگر، چنانکه درآیات زیر:
1– آیه 44 سوره مبارکه مریم:
« يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَـٰنِ عَصِيًّا»
ترجمه: (ای پدر، هرگز شیطان را نپرست که شیطان سخت با خدای رحمان مخالفت وعصیان کرد.).
2– بخش آخرآیه 121 سوره مبارکه طه:
«... وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ»
ترجمه: (... وآدم نافرمانی خدا را کرد و گمراه شد).
بدان تصریح گردیده است.
پس هرکس خدا و رسولان او را نافرمانی کند، عصیانگراست.