العالم- تحلیل روز
اگر آمریکا که خود را نیرویی فراتر از تمام قوانین و توافقات بین‌المللی می داند، در پس این ماجرا نبود مقامات یونانی هرگز نمی‌توانستند دست به این دزدی دریایی و سرقت نفت ایران در روز روشن بزنند و اینچنین، قوانین بین‌المللی و موازین حقوق دریاها و توافقنامه‌های بین‌المللی را نقض کنند.
در تعامل با این دزدی دریایی، ایران ابتدا رویکرد دیپلماتیکی را اتخاذ کرد و چهارشنبه گذشته، وزارت امور خارجه ایران کاردار سفارت یونان در تهران را احضار، و مراتب اعتراض شدید خود را اعلام کرد. تهران همچنین به کاردار سفارت یونان تاکید کرد که تصرف محموله کشتی با پرچم جمهوری اسلامی ایران مصداق "راهزنی بین‌المللی" است و مسئولیت آن با دولت یونان و "تصرف‌کنندگان غیرقانونی" این محموله است. وزارت خارجه همچنین کاردار سفارت سوئیس را به عنوان حافظ منافع آمریکا در تهران، احضار و اعتراض شدید خود را نسبت به دزدی محموله نفتی این کشور توسط آمریکا را به اطلاع وی رساند.
به رغم اینکه کاردار سفارت یونان در تهران تأکید کرد که مراتب اعتراض و ناراحتی وزارت امور خارجه ایران را فورا به اطلاع دولت متبوعش خواهد رساند ولی به نظر می‌رسد دولت یونان اشتباه خود را تصحیح نکرده و معتقد بود که ایران به رویکرد دیپلماتیک اکتفا خواهد کرد.
ایران توقیف محموله کشتی خود را دزدی دریایی توصیف و یونان و طرف‌هایی که به آن فشار وارد کرده‌اند، را مسئول کامل این دزدی اعلام کرده است و لذا یونان و دیگر طرف‌هایی که پشت این اقدام قرار دارند باید بدانند که قدرت در انحصار آمریکا نیست و ایران به قدرتی در جهان دست یافته که باعث شده تا دشمنان به دنبال ایجاد توان بازدارندگی در برابر آن باشند، و از سوی دیگر، ایران در صورت تهدید منافعش، در استفاده از چنین قدرتی تردید نمی‌کند.
بنابراین ایران کشوری نیست که بتوان با آن با زبان زور و قلدرمآبی سخن گفت؛ چنین زبانی در قاموس واژگان ایرانی ناشناخته است و تجربه چهار دهه گذشته این واقعیت را به همگان به ویژه قدرت‌هایی که خود را ابرقدرت می‌دانند، ثابت کرده است.
روز گذشته نیروی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دو نفتکش "پرودنت واریور" (Prudent Warrior) و "دلتا پوزیدون" (Delta Poseidon ) را که با پرچم یونان و تحت مالکیت این کشور بوده‌اند به دلیل "تداوم نقض صریح قوانین و مقررات بین‌المللی حقوق دریاها و کنوانسیون‌های بین‌المللی مربوطه"، در خلیج‌فارس توقیف و به سواحل ایران منتقل کرد.
رسانه‌های ایرانی گزارش دادند که هر دو کشتی توقیف شده ظرفیتی مجموعا حدود 300 هزار تن (هر کدام حدود 150 هزار تن) معادل 1.8 میلیون بشکه نفت یا دیگر فرآورده‌های نفتی را دارند که در صورت بارگیری کامل، اکنون این مقدار از محصول در اختیار ایران است.
ایران امیدوار است که مقامات یونانی عقل‌گرا شوند و قوانین داخلی آمریکایی را به عنوان قوانین بین‌المللی تلقی نکنند و اعتبار، جایگاه و اقتصاد و منافع خود را در معرض خطر و تهدید قرار ندهند و از واقعه این دو نفتکش توقیفی درس عبرت گرفته و فورا گام در مسیر تصحیح اشتباهات‌شان بردارند. آمریکا هرگز نمی‌تواند یونان را در برابر قدرت ایران ایمن کند؛ قدرتی که باعث شد انگلیس ( به عنوان یک ابرقدرت) از توقیف نفتکش ایرانی در تنگه جبل الطارق پشیمان گردد.
اگر پیام این دو نفتکش توقیف شده برای برخی از مقامات یونانی روشن نیست، باید منتظر باشند تا خود را در موقعیتی قرار دهند که پیام‌های بیشتر و واضح‌تری برای آنها از سوی تهران فرستاده شود به ویژه اینکه اکنون 17 کشتی دیگر یونان در خلیج‌فارس حضور دارد. مضمون همه پیام‌های تهران یکی است و آن این که، ایران کشوری نیست که در مقابل دزدی دریایی و سرقت نفت خود، دست‌بسته بنشیند.