العالم - فلسطین
به نقل از رویترز، حدود هزار و دویست فلسطینی در منطقه "مسافر یاتا" در کرانه باختری اشغالی با خطر اخراج اجباری برای ایجاد منطقه تیراندازی ارتش پس از چندین دهه نبرد حقوقی که ماه گذشته در دادگاه عالی رژیم صهیونیستی پایان یافت، مواجه هستند.
این حکم راه را برای یکی از بزرگترین جابجایی ها و موارد گسترده آوارگی از زمان اشغال این سرزمین در سال 1967 توسط رژیم صهیونیستی در جنگ خاورمیانه باز می کند اما ساکنان فلسطینی از ترک آن امتناع می‌کنند و امیدوارند که مقاومت و فشار بین‌المللی، اسرائیل را از انجام اخراج‌ها باز دارد.
وضا ایوب ابوسبها، یکی از ساکنان الفخیت، یکی از روستاهایی که چوپانان و کشاورزان فلسطینی ارتباط تاریخی با زمین آن دارند، در این خصوص گفت: «آنها می خواهند این زمین را از ما بگیرند تا شهرک سازی کنند. ما نمی رویم.»
در دهه 1980، اسرائیل این محل را یک منطقه نظامی بسته به نام "منطقه آتش 918" اعلام کرد. در دادگاه ادعا شد که این 3000 هکتار در امتداد مرز رژیم صهیونیستی و کرانه باختری برای اهداف آموزشی "بسیار حیاتی" است و فلسطینی‌هایی که در آنجا زندگی می‌کنند فقط ساکنان فصلی هستند.
بیشتر بحث در این پرونده طولانی بر این اصل استوار بود که آیا فلسطینی هایی که در سراسر منطقه زندگی می کنند ساکنان دائمی هستند یا ساکنان فصلی.
دیوان عالی رژیم صهیونیستی در نهایت مدعی شد که ساکنان "پیش از اینکه محل به عنوان منطقه تیراندازی اعلام شود، ادعای سکونت دائم خود را ثابت نکرده اند". این دادگاه بر عکس های هوایی و گزیده هایی از کتابی در سال 1985 تکیه کرد که هر دو طرف به عنوان مدرک از آن استفاده کردند.
این کتاب با عنوان "زندگی در غارهای کوه الخلیل" توسط یااکوف هاواکوک، انسان شناس اسرائیلی، نوشته شده است که سه سال را صرف مطالعه زندگی کشاورزان و چوپانان فلسطینی در مسافر یاتا کرده است.
هاواکوک از اظهار نظر در این خصوص خودداری کرد و در عوض رویترز را به کتاب خود ارجاع داد. اما او گفت که به دنبال درخواست یکی از وکلای ساکنان، سعی کرده است نظر کارشناسی را از طرف ساکنان ارائه کند و وزارت جنگ اسرائیل که او در آن زمان در آنجا مشغول به کار بود، از انجام این کار جلوگیری کرد.
انتقادات بین المللی
سازمان ملل و اتحادیه اروپا حکم دادگاه را محکوم کردند و از رژیم صهیونیستی خواستند تخریب و تخلیه منطقه را متوقف کند.
سخنگوی اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای در این خصوص گفت: ایجاد منطقه تیراندازی نمی‌تواند یک دلیل نظامی ضروری برای انتقال جمعیت تحت اشغال در نظر گرفته شود.
در متن یک نشست وزیران در سال 1981 درباره شهرک‌ها که توسط محققان اسرائیلی فاش شده است، آریل شارون، وزیر کشاورزی وقت، که بعداً نخست‌وزیر شد، به ارتش رژیم صهیونیستی پیشنهاد کرد مناطق آموزشی را در تپه‌های الخلیل جنوبی گسترش دهد تا ساکنان فلسطینی را از سرزمین خود بیرون براند.
شارون گفته بود: «ما می خواهیم مناطق آموزشی بیشتری را به شما پیشنهاد دهیم.»
بنا بر اعلام سازمان ملل، مقامات صهیونیست بیشتر درخواست‌های فلسطینی‌ها برای مجوز ساخت در «منطقه C» را رد می‌کنند؛ منطقه‌ای که دو سوم کرانه باختری را تشکیل می‌دهد، جایی که این رژیم کنترل کامل آن را در دست دارد و بیشتر شهرک‌های یهودی‌نشین در آن واقع شده‌اند. در سایر مناطق کرانه باختری، فلسطینی ها از خودمختاری محدود استفاده می کنند.
داده های سازمان ملل همچنین نشان داد که اسرائیل نزدیک به 30 درصد از منطقه C را به عنوان مناطق شلیک نظامی مشخص کرده است. این نامگذاری ها 38 مورد از آسیب پذیرترین جوامع فلسطینی را در معرض خطر افزایش آوارگی اجباری قرار داده است.
در همین حال، شهرک‌ها در این منطقه همچنان گسترش یافته اند؛ موضوعی که حرکت فلسطینی‌ها و فضای موجود برای کشاورزان و چرای گوسفندان و بزهای آنها را محدود کرده است.