العالم - زلال قرآن
از آنجا که، «خالص» بمعنی صاف و پاک ومبرّا ازهرآلودگی و ناخالصی است، و«مُخلِص» به کسی گفته می شود که خود را برای خدا خالص کرده باشد، و «مُخلَص» کسی است که خداوند رحمان او را برای خود خالص کرده باشد ( نظیر انبیاء الهی وبخصوص رسول الله (ص) که دراخلاص کامل بوده اند)، مهاروکنترل کامل حُب ذات ونفس اماره فقط با ورود به عالم مُخلَصین ممکن می شود و گرنه دردرجات پائین تراخلاص، به هرحال رگه هائی از ناخالصی درنیات واعمال انسان وجود دارد که تاثیرات سوء آنها درنامه عمل او در یوم القیامة مشاهده خواهد شد، بطورمثال: درخوش بینانه ترین حالت هم وقتی انسان درنیات واعمال خودغورکند وآنها را به محک خلوص بسنجد، اغلب متوجه می شود که درعمق نیت او برای انجام هرعملی فایده ای به نفع خویش مد نظر بوده است، لذا اگرمنصفانه قضاوت کند به این نتیجه می رسد که عمل او خالصاً لوجه الله و صد درصد خالص برای خدا نبوده است.