العالم- کشکول
قابل توجه آن است که افشاگری‌های "یک منبع ناشناس" که به دست افراد ناشناس نیز رسیده است، در مورد کشورهایی مانند عراق و برخی کشورهای عربی که روابط مستحکمی با ایران دارند و هیچ‌گونه رابطه‌ای با اسرائیل ندارند سخن می‌گوید با این مضمون، که این کشورها به ائتلاف "سنی—اسرائیلی"، که برای جنگ با ایران آماده می‌شود، پیوسته‌اند و یا خواهند پیوست.
طبق این افشاگری‌ها، منابع "بسیار آگاه" فاش کردند که وزارت دفاع( پنتاگون) برخی کشورهای دوست و همپیمان آمریکا در منطقه خاورمیانه را "در قالب تشدید تنش نظامی احتمالی و آشکار میان ایران و اسرائیل قرار داده است و این سناریو با حملات نظامی نمود پیدا می‌کند که احتمال دارد طی چند هفته آینده اتفاق افتد".
این افشاگری‌ها در زمانی انجام می‌شود که قانونگذاران احزاب دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا لایحه‌ای را به کنگره ارائه کردند که بر اساس آن، پنتاگون برای ادغام سامانه پدافند هوایی اسرائیل و تعدادی از کشورهای عربی از جمله کشورهای حاشیه خلیج‌فارس همکاری کند. خود همین افشاگری‌ها "فاش کردند" هنوز مشخص نیست که این پروتکل میان همپیمانان در منطقه کشورهای عربی خلیج‌فارس و در اردن و دریای مدیترانه بر اساس کدام شواهد و قراین انجام شده است.
استناد این افشاگری‌ها این است که "تصور قوی" در برخی پایتخت‌های عربی از جمله امان و ابوظبی سناریوی تشدید تنش نظامی را محتمل‌تر می‌داند؛ زیرا به نظر می‌رسد پایتخت‌های عربی بعد از آن این رویکرد را دنبال می‌کنند که آمریکا در ممانعت از حملات نظامی اسرائیل علیه "گروه‌های ایرانی یا طرفدار تهران در لبنان و سوریه" ناتوان مانده است.
واضح است که ائتلاف آمریکایی- صهیونیستی پشت این جنجال‌ها و تهدیدها قرار دارد؛ تهدیدهایی که تایید می‌کند آخرین چیزی که این ائتلاف به آن فکر می‌کند مواجهه مستقیم با ایران یا رویارویی گسترده با محور مقاومت است؛ زیرا ائتلاف می‌داند که هرگونه اقدامی از این دست می‌تواند باعث تغییر دائمی تصویر منطقه باشد.
بزرگ‌ترین تغییر و تحولی که در منطقه رخ خواهد داد در فلسطین اشغالی نمود پیدا خواهد کرد یعنی رژیم اسرائیل که در یک نقطه تنگ جغرافیایی محصور شد، طی چند ساعت محدود به تلی از آوار تبدیل خواهد شد و این واقعیت را پدرخوانده صهیونیست‌ها یعنی آمریکا به خوبی می‌داند.
تمام شواهد نشان می‌دهد اسرائیل از سال 2000 تاکنون تلاش بسیاری می‌کند تا وارد هیچ جنگی با گروه‌های مقاومت در نوار غزه نشود. به همین دلیل است که سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان در یکی از دیدارهایش گفته است: رهبران اسرائیل بیشتر از آنکه عمل کنند یاوه‌گویی می‌کنند و دلیل این یاوه‌گویی، به‌ویژه در این روزها، به موضع قاطع ایران در مذاکرات هسته‌ای برمی‌گردد که هرگونه امتیازدهی درخصوص برنامه هسته‌ای مسالمت‌آمیزش را رد می‌کند.
سخن گفتن درباره ادغام سامانه‌های دفاع هوایی اسرائیل با سامانه دفاع هوایی 9 کشور عربی منطقه، که تمام آنها روابط تاریخی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مستحکمی با ایران دارند و همچنین پیوستن ترکیه به جمع این کشورها مضحک است. نمی‌دانیم چه دلیلی وجود دارد که ترکیه، به عنوان کشور همسایه ایران که روابط عمیقی نیز میان طرفین وجود دارد، به خاطر خوشایند اسرائیل، وارد جنگی با ایران شود و تمام منافع بزرگ و مشترک خود با ایران را به خطر بیندازد؟
اگر اسرائیل می‌توانست از میدانی در دریای مورد مناقشه با لبنان گاز استخراج کند و یا اگر جرات آغاز جنگ با نوار غزه و رویارویی با آن را پیدا می‌کرد در آن صورت می‌توان باور داشت که واقعا می‌تواند به ایران حمله کند.