العالم _ زلال قرآن
به صراحت بخش اول آیه 256 سوره مبارکه بقره: « لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ...».
ترجمه: (در دین هیچ اجباری نیست، [بنابراین هر کسی باید با آزادی و اختیار و با به کارگیری عقل، دین را انتخاب کند؛ زیرا] راه هدایت از ضلالت روشن و مشخص شده است ...). هیچ اکراه و اجباری در دین نیست، یعنی اینکه تاثیر پذیری از هدایت های الهی مشروط است به پذیرش هدایت های خداوند علیم و حکیم، لذا به گواه بخش اول آیه 41 سوره مبارکه زمر: « إِنَّا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِه....» ترجمه: ((ای رسول) این کتاب الهی را ما به حقّ برای (هدایت) خلق بر تو فرستادیم، اینک هر که هدایت یافت نفع آن برای خود اوست...). که اعلام فرموده که هر کس از سر اختیار هدایت های الهی را که ازطریق نزول آیات نورانی قرآن کریم و رسول الله (ص) در اختیار او قرار گرفته بپذیرد و با عمل به آنها در صراط مستقیم الهی حرکت نماید، اعمال او اعمال صالحه و صفات و اخلاق او که در پرتو بهره مندی از انوار الهی و تربیت دینی شکل می گیرند اخلاق حسنه و صفات حمیده خواهد بود. و به شهادت بخش دوم آیه 41 سوره مبارکه زمر: «...وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَكِيلٍ» ترجمه: (... و هر که به گمراهی شتافت زیان آن بر شخص اوست و تو (پس از تبلیغ رسالت و اتمام حجّت) دیگر وکیل خلق و نگهبان امّت (از قهر حقّ) نخواهی بود). هر کس هدایت های الهی را نپذیرد، با ابتلا به کفر و شرک گمراه شده و زیانهای حاصل از گمراهی متوجه خود او خواهد شد.