العالم - کشکول
این پایگاه فاش کرد که یک شرکت دولتی اماراتی، توافقنامه تأمین کامل هزینه ساخت این ورزشگاه را با "عیساوی فریج"، وزیر همکاری های منطقه ای "اسرائیل" امضا کرده است. همزمان، این وزیر اسرائیلی قرارداد دیگری را برای فروش باشگاه اسرائیلی"هبوعیل" به یک تاجر اماراتی نزدیک به دولت این کشور، امضا کرده است.
این خبر واکنش های گسترده ای را در شبکه های اجتماعی به دنبال داشته است. نام روستای کفر قاسم در ذهن فلسطینی و عرب و هر مسلمانی با جنایت هولناک گروه های تروریستی صهیونیستی علیه ساکنان این روستا – به منظور کوچ اجباری آنها – گره خورده است.
برخی کاربران امارات را متهم کرده اند که برای زدودن آثار جنایات رژیم صهیونیستی در این روستا، با این رژیم همدست شده است. برخی کاربران هم این اقدام امارات را زشت و شنیع خوانده و خاطرنشان کرده اند که "چگونه ممکن است یک کشور عرب مسلمان مثل امارات دست به چنین کار شنیعی بزند؟!"
برخی نیز معتقدند که هدف امارات از این کار صرفا کسب درآمد و سود نبوده است. حتی عیساوی فریج، وزیر همکاری منطقه ای صهیونیستی نیز به این موضوع اعتراف کرده و گفته است که "امارات به فکر کسب درآمد از این پروژه نیست. این کشور اصلا به پول فکر نمی کند."
کاملا روشن است که روابط بین امارات و رژیم صهیونیستی، فراتر از روابط حتی بین دو متحد است. به سختی می توان اسکان هزاران اسرائیلی در امارات و ساخت محله های اختصاصی برای یهودیان و بازگشایی عبادتگاه برای انها در این کشور و بالا بردن حجم مبادلات تجاری با این رژیم به بیش از یک میلیارد دلار و امضای توافق نامه های امنیتی و نظامی با ان را توجیه کرد. امروز این روابط تا حدی توسعه یافته است تا بتواند بر آثار جنایات این رژیم علیه فلسطینی ها سرپوش بگذارد.
قطعا این روابط، روابطی غیر معمول است زیرا یک طرف، همه چیز خود را می دهد و چیزی به دست نمی آورد و طرف مقابل همه چیز را به دست می آورد بدون اینکه چیزی از دست بدهد. این روابط، بیش از هر چیز روابط بین ارباب و نوکر است و امارات چاره ای جز اطاعت ندارد و گرنه چگونه می توان این حجم از سرسپردگی در مقابل یک رژیم غاصب و اشغالگر را که سرزمین فلسطین را از 70 سال پیش اشغال کرده و پیوسته دست به کشتار و آواره کردن مردم میزند، توجیه کرد.