العالم_نظرکده
دانشگاهیان عراقی می گویند مقتدی صدر انتظار داشت وقتی از پارلمان خارج شد و استعفای نمایندگانش را اعلام کرد، روند استعفا از سوی متحدانش نیز دنبال شود یا حداقل چارچوب هماهنگی به سمت خود انحلالی پارلمان و دعوت به برگزاری انتخابات زودهنگام پیش برود.
دانشگاهیان عراقی تاکید می کنند که این سناریو اتفاق نیفتاد و این امر صدر را شگفت زده کرد و او انتظار نداشت که متحدانش، روند انتخابات را به فال نیک بگیرند و جلسه ای برای ارائه سوگند قانونی برای نمایندگان علی البدل برگزار شود. صدر به سمت طرح "ب" یعنی خنثی کردن روند سیاسی فعلی رفت.
دانشگاهیان بر این باورند که جنبش صدر می خواهد پارلمان فعلی را منحل کند یا از برگزاری جلساتی برای انتخاب رئیس جمهور یا رای اعتماد به دولت جلوگیری کند.
نمایندگان عراق بر این باورند که دولت موقت به ریاست مصطفی الکاظمی در بسیاری از مسائل پاسخگوی خواسته های جریان صدر بوده است و تاکنون جریان صدر، خواهان استمرارسرپرستی دولت موقت است، حتی اگر یک سال دیگر ادامه یابد.
نمایندگان پارلمان عراق به صراحت می گویند که نگه داشتن کشور در وضعیت سرپرستی راه حل مناسبی نیست، از سال 2018، بودجه ها غیرواقعی است، کار عقب افتاده است، پروژه ها به تأخیر می افتند و بسیاری از مسائل مردم در انتظار اقدام دولت است. بنابراین اقدام چارچوب هماهنگی جهت انتخاب سودانی برای تشکیل دولت، یک خدمت به وطن و نجات کشور ارزیابی می شود، اما این اقدام چارچوب هماهنگی با واکنش جنبش صدر و اعتراض خیابانی روبرو شد، حتی اگر این اقدام به روش صحیح و مسالمت آمیز باشد، هجوم به پارلمان ممکن است اقدامی مشابه در استان های دیگر، تهدیدی برای مکان های دولتی و حتی امنیتی باشد. بنابراین می تواند منجر به هرج و مرج و ایجاد یک روند سیاسی نادرست و مخالف قوانین به ویژه قانون اساسی شود .
پژوهشگران سیاسی توافق سیاسی میان چارچوب هماهنگی و جریان صدر را به علت حضور نوری مالکی منتفی دانستند. از این رو مالکی یا باید از روند سیاسی دور باشد و یا در آینده در صحنه های سیاسی حاضر نشود. پرواضح است هرگونه انتخاب نامزد از سوی چارچوب هماهنگی که نوری مالکی در آن نقش داشته باشد، از سوی جنبش صدر پذیرفته نخواهد شد و این نپذیرفتن ممکن است به متحدان جنبش صدر نیز تسری پیدا کند.
پژوهشگران سیاسی تأکید میکنند که گزینههای کنونی در صحنه سیاسی عراق دو گزینه است. گزینه اول استمرار مشکلات، درگیریها و کشتار به دلیل اعتراضات خیابانی و گزینه دوم انحلال پارلمان و حرکت به سوی انتخابات زودهنگام است. گزینه اخیر تنها جنبش صدر را راضی میکند چراکه متحدانش نیز خواهان انتخابات زودهنگام نیستند. به همین خاطر صحنه کنونی عراق بسیار پیچیده است.
پژوهشگران سیاسی معتقدند عراق بحران پیچیدهای را تجربه میکند که حتی با برگزاری انتخابات جدید نیز حل نمیشود، زیرا اوضاع در عراق با انتخابات نیز تغییر چندانی نخواهد کرد و پیامدهای زیادی خواهد داشت، مانند وتوهای مطرح شده از جمله وتو ضد مالکی. آنها تاکید کردند که تنها راه حل دستیابی به اجماع بین احزاب سیاسی است.
تظاهرات کنندگان روز چهارشنبه به ساختمان پارلمان هجوم بردند تا اعتراض خود را به معرفی محمد شیاع السودانی به عنوان نامزد ریاست جمهوری نشان دهند.