العالم - ایران / فرهنگی
ویدیو کلیپی از شعر “شور حسینی” فربود شکوهی (جلوه) با گویندگی نرگس اصفهانی را در ادامه می توانید مشاهده کنید:
1
متن شعر شور حسینی را در ادامه مشاهده می کنید:
ای ساقیِ خَمّار! خُماران همه رفتند
از بزمِ طرب باده‌گُساران همه رفتند
رِندانِ سَرا پَرده‌ی عشق‌ند و در این دَور
افسُوس ازین حلقه، حریفان همه رفتند
در بادیه‌ی هَجر که بانگِ جَرَسی نیست
ای دَرد و دِریغا که قَریبان همه رفتند
آن را که تَنی غرقه‌به‌خُون هست و کَفَن نیست
یعنی که بدانید: «سَواران همه رفتند»
خواهم که ز بِی‌دادِ تو فریاد بر -آرَم
«فریاد که آن نیزه سَواران همه رفتند»
امرُوز چه دیدند؟ اسیرانِ بَلا، چون
در راهِ پُر-آشُوب، شتابان همه رفتند
تا حلقه‌ی زنجیرِ تو در پایِ دلم شد
دیری‌ست که زنجیر به‌پایان همه رفتند
بَرخیز و گُذر کُن به سَرِ کُویِ شهیدان
جز خاطره‌ای نیست که مردان همه رفتند
چون سُوخته‌دل، لاله‌وَشان، غرقه‌به‌خُونم
بنگر ز جهان، لاله‌عِذاران همه رفتند
در جانِ مَن این شُورِ حسینی شَرَر افگند
ماییم و دلی مانده که جانان همه رفتند
عُمری‌ست در اندیشه‌ی آن مکتبِ خُون رنگ
دیدیم که آن نقش نگاران همه رفتند
ای جلوه! چه خَوش گفت به آوازِ غَمین دُوش:
اندُوه، که اندُوه گُساران همه رفتند.