العالم - زلال قرآن
برای پاسخ به این سوال به موضوعات «استغفار و توبه» به اختصار اشاره می گردد.
استغفار:
به معنی طلب مغفرت کردن از درگاه خدا است و آن عملی است که بندگان وقتی ازسرجهل یا غفلت یا غلبه هواهای نفسانی و یا متاءثر ازوسوسه های شیطانی مرتکب خطا یا معصیتی شوند موظف به انجام آن هستند و این همان تکلیفی است که خداوند رحمان درآیات زیر:
1– آیه 3 سوره مبارکه نصر:
« فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا»
ترجمه: (درآن وقت خدای خود را حمد و ستایش کن و (از لوث شرک) پاک و منزّه دان وازاومغفرت و آمرزش طلب که او خدای بسیار توبه پذیراست).
2 – بخش آخر آیه 20 سوره مبارکه مزمل:
«...وَاسْتَغْفِرُوا اللَّـهَ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ»
ترجمه: (... و دایم از خدا آمرزش طلبید که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است).
به انجام آن فرمان داده است.
و مغفرت= عبارت است ازمستورشدن ومحو اثری که ازگناه درنفس انسان باقیمانده است.
مغفرت الهی چگونه محقق می گردد؟
به شهادت آیات 70 و71 سوره مبارکه فرقان:
« إ ِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَـٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّـهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَحِيمًا. وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَإِنَّهُ يَتُوبُ إِلَى اللَّـهِ مَتَابًا»
ترجمه: (مگرآن کسانی که از گناه توبه کنند و عمل صالح به جای آرند، پس خدا گناهان آنها را بدل به حسنات گرداند، و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است. وهرکس توبه کند و نیکوکار شود البته توبه‌اش به درگاه (قبول) خدا خواهد رسید).
مغفرت الهی به شکل تبدیل سَیئات به حسنات واقع می شود، بدین معنی که هرگاه بنده ای از روی غفلت و یا سَهو وخطا مرتکب گناهی شود ولی حقیقتاً ازکرده خود پشیمان شود و دراثر ندامت با تمام وجود (و با جمع شرایط توبه) بدرگاه الهی توبه نماید، خداوند رحمان هم ازسرلطف وعنایت خود توبه او را می پذیرد و گناهان او را به حسنات تبدیل می نماید.