العالم_زلال قرآن
از آنجا آلودگی به گناه و معصیت انسان را از مقام انسانیت ساقط می کند، حضرت «آدم ابوالبشر» و حضرت «حوّا» که بخاطر فطرت پاکشان در بهشت رضوان الهی جای داشتند، به گواه آیات 35 و 36 سوره مبارکه بقره:
«وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَـٰذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ، فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ»
ترجمه: (و گفتیم: ای آدم تو با جفت خود در بهشت جای گزین و در آنجا از هر نعمت که بخواهید فراوان برخوردار شوید، ولی به این درخت نزدیک نشوید که از ستمکاران خواهید بود. پس شیطان آنها را به لغزش افکند (تا از آن درخت خوردند) و (بدین عصیان) آنان را از آن مقام بیرون آورد، و گفتیم که (از بهشت) فرود آیید که برخی از شما برخی را دشمنید، و شما را در زمین تا روز مرگ قرارگاه و بهره خواهد بود).
علی رغم فرمان اکید خداوند (مبنی بر نزدیک نشدن به شجره ممنوعه و نهی الهی)، با نزدیک شدن به شجره ممنوعه نافرمانی خدا را کردند و مرتکب گناه و معصیت شدند و از مقام انسانیت و قرب الهی ساقط و به پَست ترین مراتب جهان هستی (زمین) هبوط کردند.