العالم - زلال قرآن
اضطرار حالتی است که در آن انسان برای حل مشکل (ادای وظائف بندگی) ازتمامی اسباب ومسببات مادی وانسانی نا امید شده وخود را درنهایت ناتوانی ودرماندگی ببیند وبطورقطع باور کند که خداوند قادرمتعال، مالک مطلق کل جهان هستی است و مخلوقات پیدا وپنهان آن، ومظهرتما وتمام قدرتها و رحمت ها ونعمت هاست و با قطع امید ازهرکس وهرچیز، با کمال اخلاص و با اظهارذلت وبندگی، وبا امید کامل به فضل الهی، دست به دعا بردارد، وبا ذکرشریف مذکوردربخش اول آیه 62 سوره مبارکه نمل:
« أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ...»
ترجمه: (آیا چه کسی است که وقتی درماندهای به پیشگاهش به دست به دعا بردارد، مشکلاتش را برطرف می کند...).
مطمئن باشد که خداوند رحمان که ازحال بنده مضطرش کاملاً آگاه است دعای اورا مستجاب می فرماید.