العالم _ زلال قرآن
با درک عظمت الهی، انسان جایگاه پَست خود در مقابل مقام اعلی خداوند علیّ عظیم را به درستی تشخیص می دهد، و به سنگینی تکالیف عبادی خویش در طی این راه طولانی پی می برد، لذاست که خود را متعهد می داند که برای ادای این مهمترین وظیفه، و برای پاسخگوئی به عطش کمال خواهی و تقرب جوئی وجود خویش نهایت سعی و تلاش خود را بکار می گیرد و می کوشد تا بهترین شرایط ممکن درونی و بیرونی را از طریق عبادت خالصانه و عبودیت صادقانه و خاشعانه حضرت حق سبحانه و تعالی فراهم سازد و با تسلیم محض الهی بودن، خویشتن را به درستی در مسیر مجاهدت برای وصول به مقام اعلی قرب الهی قرار دهد، و امیدوار باشد که در پرتو فضل و عنایت خداوند رحمان در این مسیر توفیق یابد ان شاءَالله.
بدیهی است که اگر آدمی به چنین معرفتی مجهز نباشد، بدلیل جهل و عدم درک درست، در حالی که زبان او به ذکر شریف «لااِلهَ اِلّا اَلله» به عنوان شعار توحید مشغول است، ولی فکر و ذهن و دل او مقاصد غیرالهی را دنبال می کنند، و او به جای قرب الهی عملاً در مسیرقرب به «اِله» ها که به زبان آنها را نفی می کند حرکت می نماید، و به جای پیمودن راه توحید، راه کفر و شرک و نفاق را می پوید، و سرانجام به خاطر انتخاب مقاصد غیرالهی، بجای وصول به مقام قرب خداوند سبحان و بهشت رضوان او، جهنم سوزان خشم و غضب الهی نصیبش می گردد.