العالم ـ زلال قرآن
با توجه به اینکه «الله» اسم اعظم وجامع جمیع اسماءحسنی وصفات علیای حضرت حق سبحانه وتعالی است وتمامی جمال وکمال و جلال الهی را یکجا دارا بوده و او چه از نظر وجود و چه از نظر آثار بر همگی آنها احاطه قیّومی دارد، «لااله الّاالله» به این معنی است که هیچ معبودی جز«الله» نیست و تمام مراتب ماسوی الله (کل مخلوقات عالم هستی اعم ازغیب وشهود) ظِلّ وجود و تجلّی و ظهورحق تعالی و مخلوق او هستند و هیچ کدام استقلال ذاتی ندارند، لذا تنها او شایستگی و صلاحیت معبود بودن را داراست وبس.
ونمازگزاربا باورحقیقت آیات زیر:
1 – آیه 26 سوره مبارکه نمل:
« اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ»
ترجمه: (درصورتی که خدای یکتا که جز او هیچ خدایی نیست پروردگار عرش با عظمت (و ملک بینهایت) است (و تنها سزاوار پرستش اوست)).
2 – بخش آخرآیه 31 سوره مبارکه توبه:
«... وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَـٰهًا وَاحِدًا لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ»
ترجمه: (... مأمور نبودند جز آنکه خدای یکتایی را پرستش کنند که جز او خدایی نیست، که منزه و برتر از آن است که با او شریک قرارمی دهند).
3 – بخش آخرآیه34 سوره مبارکه حج:
«... فَإِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَبَشِّرِالْمُخْبِتِينَ»
ترجمه: (... خدای شما خدایی است یکتا، همه تسلیم (فرمان) او باشید، و تو (ای رسول ما) متواضعان و مطیعان را (به سعادت ابدی) بشارت ده).
باید بکوشد ذات اقدس الهی که یگانه و یکتاست، را از هرگونه شرک جلی و خفی تنزیه کرده و با تجسّم حقیقت آیات بالا در پیش چشم دل خویش، با توجه و حضور قلب کامل و با تمام وجود بگوید: «لااله الّاالله»، تا به فضل و عنایت خاصه خداوند رحمان، حقیقت این ذکر شریف را به درستی درک کند و وحدانیت ذات اقدس الهی به شهود قلبی در دل او متجلّی شود و جلوه هر معبودی غیر خداوند یکتا از ضمیر او محو گردد ان شاءَالله.