العالم - زلال قرآن
«نَفَل» به معنی زیادت، غنیمت، و عطائی که از جانب خداوند رحمان بدون داشتن استحقاق بر بندگان موءمنش اعطا شده است، و نمازهای مستحبی را از آن جهت نافله گویند که زائد بر نمازهای واجب مقرر شده اند.
به گواه آیه 79 سوره مبارکه اسراء:
« وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا»
ترجمه: (و بعضی از شب را به خواندن قرآن (در نماز) بیدار و متهجّد باش، که نماز شب خاص توست، باشد که خدایت تو را به مقام محمود (شفاعت کبری) مبعوث گرداند).
نماز شب یکی از مهمترین و ارزشمندترین نوافل است که این ظرفیت را دارد که نمازگزار را به مقامات بالای معنوی می رساند، به همین جهت در این آیه شریفه خداوند رحمان خطاب به رسول الله (ص) فرموده، قسمتی از شب را بیدار باش و به تهجُد و شب زنده‌داری همراه با نماز و تلاوت آیات نورانی قرآن کریم (و ذکر اسماء الله و دعا و مناجات و...)، بپرداز، باشد که خداوند تو را به مقام محمود (که مقام شفاعت است) برساند.
از این آیه شریفه چنین برداشت می شود که، تاثیر نوافل (بخصوص نماز شب) به قدری است که فرد متهجد را تا مقامات عالی قرب الهی ارتقا می دهند.