العالم - زلال قرآن
از آنجا که دل انسان ذاتاً لطیفه ای است ملکوتی که بر اساس کلام مشهور «القلب عرش الله الاعظم»، و حدیث شریف قدسی که خداوند سبحان فرموده:
«من در آسمانها و زمین نمی گنجم ولی در قلب بنده مومنم می گنجم»
عرش الله و جایگاه حق تعالی است، پس انسان موظف است تا آن را از هر آلودگی به غیر خدا پاک و خالص و منزه نگهدارد، تا بتواند به دور از هر آلایشی همچون آئینه شفاف محل انعکاس انوار الهی و الهامات ربانی باشد.
به بیان دیگر: دل انسان باید جایگاه خداوند سبحان باشد و هیچگاه نباید چراگاه شیطان گردد، چرا که به صراحت بخش آخرآیه 53 سوره مبارکه اسراء:
«...إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلْإِنْسَانِ عَدُوًّا مُبِينًا»
ترجمه: (زیرا دشمنی شیطان با آدمیان واضح و آشکار است).
شیطان دشمن آشکار نوع بشر است.
پس انسان باید به قلب خویش بباوراند که، دل او باید محل ایمان خالص به خداوند سبحان و جایگاه افاضات و اشراقات و الهامات الهی باشد، تا با اشتغال فکر و ذهن او به ذات اقدس الهی و به تبع آن جوارح او به انجام اعمال صالحه، دیگر هیچ فرصت و جایگاهی برای جولان نفس امّاره و شیطان باقی نماند.
که اگر آدمی به چنین توفیقی دست یابد و تمام قوای ظاهری و باطنی او در راه وصول به قرب الهی بسیج شوند او به مقام اعلی توحید و کمال حقیقی خواهد رسید.