العالم - فلسطین اشغالی
نادر الصفدی، تحلیل گر روزنامه رأی الیوم در یادداشتی به تحلیل اوضاع این روزهای عزه پرداخته است وی در این یادداشت آورده است: وضعیت این روزهای شهروندان غزه کاملا شبیه روزهایی است که اهالی این منطقه از آخرین جنگ های رژیم اشغالگر به یاد دارند؛ با در نظر گرفتن تشدید بی سابقه حملات و جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و کرانه باختری و حتی قدس، همه شواهد حکایت از آن دارد که هر آن ممکن است "جنگ کوچک" آغاز شود.
اظهارات اخیر مقامات رژیم صهیونیستی و تهدیدهای مکرر فرماندهان و وزرای کابینه افراطی این رژیم مبنی بر حمله به عمق مقاومت در غزه، "برای جلوگیری از شکل گیری هر گونه خطر" در آینده – یا حداقل در سالهای پیش رو – هم مزید بر علت شده است.
در این میان روشن است که مقاومت در غزه دست روی دست نمی گذارد و این حالت آماده باش در غزه مخصوصا پس از هشدارهای مکرر کشورهای عربی و حتی اروپایی درباره حمله غافلگیرانه رژیم صهیونیستی، ممکن است به حالت حداکثری درآید.
همه نگران لحظه انفجار در غزه هستند چون می دانند که دور بعدی حملات رژیم اشغالگر "طولانی تر و ویرانگرتر" است؛ مخصوصا که این رژیم معمولا جنگ بعدی را از جایی شروع می کند که جنگ قبلی را با تمام جنایات و ویرانگری های خونبارش از همان جا تمام کرده بود.
در همین حال "مقاومت در غزه در آمادگی کامل به سر می برد و خود را برای مقابله با هر گونه تجاوز غافلگیرانه ای آماده کرده است"؛ این جمله بسیاری از فرماندهان گروه های مقاومت در غزه است که حکایت از آن دارد که اتفاقاتی پنهانی در حال رخ دادن است و روزهای آینده آن را برملا خواهند کرد.
همه ناظران به اتفاق معتقدند که حمله آینده به غزه، با حمله های قبلی به کلی متفاوت است؛ مخصوصا که شرایط سیاسی و امنیتی در داخل رژیم اشغالگر تغییر کرده است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم تلاش زیادی برای کنترل اوضاع می کند و هر گونه عملیات ترور فرماندهان برجسته مقاومت یا حمله نظامی "برق آسا و با اهداف بزرگ" اعم از کشتار یا ویرانگری یا حتی ربودن فرماندهان مقاومت غزه می تواند جایگاه او را در برابر فشارهای شدیدی که در داخل این رژیم بر او وارد می شود آنهم در سایه گسترش موج اعتراضاتی که خواهان براندازی کابینه او هستند، تحکیم کند.
از سوی دیگر افکار عمومی نگران آن هستند که هر گونه عملیاتی به جنگی خونین منجر شود؛ هنوز آثار و تبعات جنگ و تجاوزگری رژیم صهیونیستی علیه غزه – که فقط چند روز طول کشید و صدها شهید و مجروح بر جای گذاشت – بر مردم این منطقه از فلسطین باقی مانده و به فراموشی سپرده نشده است.
حال آیا زمان جنگی میدانی فرا رسیده است؟ چه کسی این بار بیشترین بها را خواهد پرداخت؟ چرا همیشه میانجی گری در همان ابتدای راه شکست می خورد؟ آیا رویدادهای غافلگیرانه ای مثل تحقق وعده های مقاومت در راه است؟