العالم ـ سوریه
پس از سقوط دولت مرکزی، سوریه تبدیل به صحنه ای برای جولان و تاخت و تاز گروه‌های مختلف مسلح بدون هیچ مانعی شد که با سردادن شعارهای رنگین در جریان پیشروی به سمت پایتخت و تصرف آن درباره ی احترام به آزادی های فردی و مذهبی همراه شد. اما گرایش‌های فرقه‌ای و عملیات انتقام‌جویانه آشکار شد، که از اعمال محدودیت بر اقلیت‌های مذهبی شروع و به دستگیری‌های بی‌ملاحظه و تهدید برای آواره کردن مردم پایان یافت.
همچنین بی ثباتی داخلی، زمینه را برای حمله وحشیانه رژیم صهیونیستی فراهم کرد و همه ی زیرساخت ها، تاسیسات و توان نظامی سوریه را نابود کرد.
رژیم صهیونیستی حتی مناطق وسیعی از شهرها و روستاهای سوریه واقع در 15 تا 18 کیلومتری جنوب دمشق پایتخت سوریه را تصرف کرد.
در این بین، پاسخ الجولانی فرمانده گروه مسلح تحریرالشام به این همه ویرانی و اشغالگری این بود که «در صدد درگیری با اسرائیل نیستیم . مردم سوریه از درگیری خسته شده اند و این کشور شاهد جنگ دیگری نخواهد بود»؟!
بدتر از آن این است که اولین اقدام رسمی تحریرالشام بستن پادگان های گروه های فلسطینی در سوریه بود.
در همین زمینه جیمز جفری، نماینده پیشین واشنگتن در امور سوریه، گفته بود که گروه الجولانی منبع قدرت استراتژیک آمریکا در ادلب است.
و کلام آخر در باره وقایع سوریه این کلام نغز است: عاقلان را اشارتی کافی است.