العالم _ فلسطین اشغالی
به گزارش خبرنگار العالم در کرانه باختری فلسطین، با افزایش تنش و شدت آتش جنگ در نوار غزه و بسته ماندن افقهای رسیدن به صلح پایدار در غزه، اختلافات در سطوح سیاسی اسرائیل با فرمانده هان ارتش روز به روز بیشتر میشود.
در حالی که سطوح سیاسی این رژیم توسط نتانیاهو، بنی گفیر و اسموتریچ نمایندگی میشود، و خواستار اشغال نوار غزه و الحاق آن است، ژنرال ایال زامیر، رئیس ستاد ارتش، این امر را قویا رد و اعلام میکند که آماده محاصره نوار غزه است،و نه اشغال آن.
در جلسه ی علنی کابینه رژیم صهیونیستی، اسموتریچ خطاب به زامیر فریاد زند: «ما به دلیل بی کفایتی شما دل تنگ (هرتسی هلیوی) شده ایم»، اشارهای به رئیس سابق ستاد ارتش اشغالگر صهیونیست ها که پس از درگیری های بسیاری با سطوح مختلف سیاسی در این رژیم مجبور به استعفا شد.
در همین زمینه ابراهیم ربایعه، کارشناس استراتژیک در روابط بینالملل، در گفتگو با خبرنگار العالم خاطرنشان کرد: «به باور من، شرطبندیهای سطح سیاسی رژیم صهیونیستی بر این بود که ایال زامیر میتواند آتش اختلافات را در سطوح مختلف نهاد نظامی خاموش کند، اما در نهایت نباید فراموش کرد که وی یک نظامی است وحمایت او از نهاد نظامی که از آغاز جنگ رویکردی متفاوت با سطح سیاسی این رژیم داشت برای همگان مشخص بود ».
شایان ذکر است که ایال زامیر در هفتههای اخیر، دشواری ماموریت محول شده به خود را کاملا درک کرده است، به ویژه که ارتش اشغالگر صهیونیست زیر سایه تغییر رویکرد استراتژیک مقاومت متحمل ضربات دردناکی شده است.
این درحالی است که رئیس ستاد ارتش اشغالگر صهیونیست با فریاد زدن بر سر سرکردگان سیاسی این رژیم تلاش می کند تا آنها را تفهیم کند که اشغال نوار غزه به سالهای طولانی وقت نیاز دارد و ادامه جنگ با همین رویکرد (جنگ فرسایشی)به معنی نیاز به هزاران نظامی در میدان نبرد با مردم غزه است.
زامیر اکنون از آنچه که وی آن را جنگ فرسایشی مینامد، میترسد؛ جنگ فرسایشی که به نظر میرسد از ذهن اعضای کابینه در این رژیم غاصب دور مانده است و ممکن است منجر به فروپاشی کامل ارتش شود.
از سوی دیگر یاسر مناع، کارشناس امور اسرائیل، معتقد است: «آنچه ایال زامیر به آن اشاره میکند، به باور من، نشاندهنده شکاف و عمق اختلافات در نهادهای سیاسی و نظامی اسرائیل است. این به آن معنی است که سطح سیاسی سعی دارد دیکتههایی را به سطح نظامی تحمیل کند و سعی دارد تمام شکستها در نوار غزه را به ویژه در مورد کمکها و سیاست استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح در نوار غزه و آنچه پس از آن در افکار عمومی جهانی رخ می دهد، را به گردن نهاد نظامی بیندازد».
یاد آور می شود که این درگیری بین نظامیان و سیاستمداران در تلآویو در دو طیف موازی بین کسانی که به منافع موجودیت نامشروع این رژیم غاصب فکر میکنند و کسانی که به منافع شخصی خود نگاه میکنند، همچنان ادامه داشته باشد این در حالی است که شهرکنشینان صهیونیست در اسرائیل به سطح نظامی بیش از صد برابر بیشتر از سطح سیاسی اعتماد دارند، زیرا معتقند که سطح نظامی به ناچار در جنگ هزینه می پردازد، در حالی که سطح سیاسی منافع عمومی را برای منافع شخصی خود فدا میکند.