به گزارش پایگاه خبری شبکه العالم، مطلب این نویسنده نشان دهنده درماندگی سعودی ها در مواجه با طرح واقعیت های اسفناک حاکم برعربستان برای افکارعمومی بین المللی است ، لذا در موضعی انفعالی تلاش می کند نفوذ لابی ایران را دلیل رویکرد انتقادی رسانه های انگلیسی از رژیم آل سعود معرفی کند.
درواقع سعودی ها انتظار دارند که تمام مطبوعات انگلیس و غرب همگام با سیاستمداران آن کشورها جنایت های متعدد آل سعود در یمن و حمایت های گسترده ریاض از تروریست ها در عراق و سوریه را نادیده گرفته و با مجیزگویی رژیم سعودی به سهمی از دلارهای نفتی آن کشور که برای برخی رسانه های منطقه ای و بین المللی هزینه می شود ، دست یابند.
" یاسین احمد " در مقاله خود با عنوان " لابی ایرانی چگونه به روزنامه های انگلیسی نفوذ کرده است؟" به آنچه آن را دشمنی مطبوعات انگلیس با عربستان و خواسته آنها برای قطع روابط بین ریاض و لندن دانست، سخن گفت و نوشت: "انتقاد روزنامه های انگلیسی از عربستان عجیب نیست زیرا اکثر این روزنامه ها سیاست دشمنی با عربستانِ نفت خیز و سرسخت ترین دشمن اسرائیل را در پیش گرفته اند".
یاسین احمد به طرح ادعا درباره " کینه توزی ایران نسبت به عربستان " و " بازتاب این کینه توزی توسط خبرنگاران انگلیسی"، پرداخت و افزود : "عجیب تر اینکه روزنامه های مذکور (روزنامه های انگلیس) بیش از پیش خواستار قطع روابط " تاریخی" عربستان و انگلیس هستند و مساله دیگر اینکه، این روزنامه ها خواسته های ایران را انعکاس می دهند و از قلم خبرنگارانش، کینۀ پنهان تهران از عربستان و سیاست فرقه گرایانه اش می چکد.
این نویسنده سپس با اشاره به اعدام 47 نفر در عربستان از جمله آیت الله نمر باقر النمر روحانی بارز شیعه ، به زعم خودش شیخ نمر را از جمله افرادی معرفی کرد که "جرایم تروریستی" مرتکب شده اند.
وی نوشت: "کینه توزی ایران از عربستان پس از اعدام 47 سعودیِ مرتکب جرایم تروریستی، معلوم و مشخص شد؛ در حالی که اگرعربستان این افراد را اعدام نمی کرد، امنیت و تمامیت ارضی اش به خطر می افتاد."
یاسین احمد سپس به موضوع ستایش خبرنگار روزنامه دیلی تلگراف ازعربستان و مقاله او در خصوص لزوم همراهی انگلیس با سعودی ها علیه ایران پرداخت و تصریح کرد: "کان کاگلِن" یکی از خبرنگاران روزنامه دیلی تلگراف که کارشناس امور تروریسم بین الملل و خاورمیانه است، روز 6 ژانویه مقاله ای با عنوان " لزوم همراهی انگلیس با سعودی ها علیه ایران " در واکنش به درخواست های روزافزون " دور کردن عربستان از جامعه جهانی " نوشت."
احمد در ادامه ستایش از کاگلن افزود : "واقعیت اینست که کاگلن و همکارانش در دیلی تلگراف معدود خبرنگاران انگلیسی هستند که به اهمیت حفظ روابط حسنه با عربستان پی برده اند . کاگلن در مقاله خود یک مطلب مهم و نگران کننده را بیان کرد و نوشت " هر چند سعودی ها بارها لزوم حفظ ارزش ائتلاف خود با انگلیس را ثابت کرده اند ولی گروهی متنفذ در وزارت امور خارجه انگلیس معتقدند که برقراری روابط مستحکم تر با ایران شاید به تأمین منافع انگلیس در آینده دور و بهتر از زمان حال کمک کند".
این نویسنده سعودی سپس با طرح این سوال که "اینجا باید از خود بپرسیم : چرا به این جا رسیده ایم ؟" به انتقاد از رویکرد مطبوعات انگلیس درقبال عربستان پرداخت و نوشت: " روزنامه های انگلیسی مطالبِ خودساخته ای درباره اعتراض عمومی به اعدام 47 افراطی یعنی نمر النمر و 46 نفر دیگر منتشر کردند ولی این روزنامه فاش نکردند که 43 نفر از این افراد افراطی های سُنی و مرتبط با گروه تروریستی القاعده بودند زیرا سیاست واقعی روزنامه های مذکور جلوه دادن عربستان به عنوان کشوری فرقه گرا و خشن است ."
نویسنده روزنامه عکاظ سپس درصدد افراطی و تروریست جلوه دادن فعالان مدنی و حقوق بشری عربستان و قرار دادن آنها در کنار عناصر تروریست القاعده و داعش بر آمد و نوشت: "روزنامه انگلیسی در چند سال گذشته، هرگاه که عربستان با افراطیون برخورد کرده است، این کشور را به حمایت از افراطیون سُنی متهم کرده اند؛ گویا خبرنگاران این روزنامه ها معتقدند که کشتن اعضای القاعده و داعش در حملات هوایی یا بشکه های انفجاری یا شکنجه گاه های زندان گوانتانامو بلامانع است ولی مجازات آنها در عربستان به جرم خونریزی و ارعاب مردم و اتباع خارجی ممنوع است.
این نویسنده در ادامه مقاله خود درتلاش بر آمد که شهید آیت الله نمر را فردی خطرناک توصیف کند و نوشت: "یکی از دلایل دشمنی روزنامه های انگلیسی با عربستان جلوه دادن نمر النمر به عنوان یک فرد تظاهرات کننده، مسالمت جو، بی گناه و پرچمدار عدالت اجتماعی" است ولی این روزنامه ها ماهیت واقعی النمر را نادیده می گیرند و از افشای خطرناک بودن این فرد که در خطبه هایش مردم را به شورش در بحرین و عربستان برای برقرار کردن نظام " ولایت فقیه " فرامی خواند، امتناع می کنند. شاید خبرنگاران انگلیسیِ ضد اسلام از ناسزاگوئی نمر به صحابه پیامبر (ص) خشنود می شدند. این خبرنگاران اعلام می کنند که النمر بین سال های 2006 و 2009 سه بار بازداشت شد ولی علت بازداشت وی را بیان نمی کنند. النمر سال 2012 نیز بازداشت شد و علت بازداشت وی این بود که به همراه یکی از دوستانش از دست یک گشتی عربستانی فرار کرد و نیروهای گشتی با اینکه می توانستند با شلیک گلوله به سوی قلب یا سرش وی را از پای دربیاورند ولی فقط از ناحیه پا مجروحش کردند سپس در بیمارستانی دولتی درمان شد تا در دادگاه به علت رفتارهای غیرقانونی اش، عادلانه، محاکمه شود.
وی سپس مدعی شد که آنها می خواهند اخباری دروغ درباره عربستان برای تخریب چهره مهد دین اسلام و کشور مهم جهان عرب منتشر کنند.
یاسین احمد سپس در مقاله خود چپگرایان در انگلیس را دشمن عربستان و راستگرایان را حامی این کشور خواند و نوشت: "واقعیت اینست که سرسخت ترین دشمن عربستان چپگرایان انگلیسی هستند و هر چند بخشی از راستگرایان انگلیسی دشمنی شدید با اسلام را در سینه خود پنهان کرده اند ولی محافظه کاران می دانند که عربستان نقش بسزائی در برقراری امنیت جهانی دارد و به هر حال علل، زیادی برای دشمنی چپگرایان با عربستان و " ایران دوستی" وجود دارد.
این نویسنده افزود: چپگرایان دشمن ثروت نفتی هستند و روابط دیپلماتیک مستحکم عربستان با انگلیس نیز باعث شده است که به عربستان به عنوان همدست امپریالیسم جهانی نگاه کنند و مساله مهمتر اینکه پایبندی عربستان به ارزش های دینی اش باعث ناخشنودی سوسیالیست های سکولار شده است کسانی که هیچ اهمیتی به انحطاط اخلاقی جامعه کشور خود نمی دهند و معتقدند که دولت ها باید نقش " خدا " را ایفاء کنند.
نویسنده عکاظ همچنین در تلاش برآمد تا مقاومت حزب الله لبنان را در کنار گروه تروریستی القاعده قرار دهد و ایران را به زعم خودش حامی گروه القاعده معرفی کند و با رویکردی طائفه ای نوشت: "با توجه به موارد فوق؛ برخی از رسانه های چپ انگلیس به طرفداری از ایران می پردازند زیرا با تخریب چهره عربستان می توانند تعداد بیشتری از بینندگان سایت های اینترنتی خود را جذب کنند و متعاقباً درآمدهای بیشتری از این راه به دست بیاورند. هر چند ایران هم کشوری اسلامی است ولی چپگرایان انگلیسی با حماقت و به راحتی در دام ادعاهای ایران می افتند؛ ادعاهائی که ایران را به عنوان کشوری مظلوم و قربانی توطئه های صهیونیستی – امپریالیستی جلوه می دهند؛ درحالی که ایران از گروه های تروریستی همچون حزب الله (لبنان) و القاعده حمایت مالی و معنوی می کند و در این میان چپگرایان انگلیسی به ایران به عنوان تماشاچی بی گناه تحولات منطقه خاورمیانه و قربانی وحشیگری سُنی های فرقه گرای منطقه نگاه می کنند".
214-6-9