العالم-آمریکا
نشریه آمریکایی «آتلانتیک» در مطلبی تحت عنوان «نحوه کنار آمدن با جنگ افزارهای اتمی کره شمالی» با اشاره به چهار گزینه راهبردی فراروی دولت آمریکا برای مقابله با برنامه اتمی پیونگ یانگ و ذکر اینکه برخی از این گزینهها از دیگری بدتر است، نخستین گزینه را «پیشگیری» معرفی کرده و در توصیف آن مینویسد: یک حمله خردکننده از سوی آمریکا برای نابود ساختن زرادخانه سلاحهای کشتار جمعی پیونگ یانگ رهبری این کشور را کشته و نیروهای مسلحش را نیز نابود میسازد.
این گزینه به اختلاف بین کره شمالی با آمریکا و کره جنوبی و نیز دودمان «کیم جونگ اون» یکبار برای همیشه خاتمه میدهد. هرچند که گزینه یاد شده باعث هرج و مرجهای فراوان و کشت و کشتارهای بیشمار شده و هزینههای زیادی را در بر دارد.
نویسنده درباره گزینه دوم که «اعمال فشار شدید» است، می نویسد: این گزینه شامل یک حمله محدود کلاسیک یا به احتمال بیشتر حمله هوایی و دریایی ادامهدار و عملیات هدفمند نیروهای ویژه است. این حملات به اندازه کافی به قابلیتهای کره شمالی خسارت وارد خواهد کرد کند اما در هر حال به عنوان نقطه شروع یک حمله پیشگیرانه محسوب میشود.
در حالیکه هدف خلع کیم جونگ اون از قدرت است، اما این حمله تنها موجب فشار بر او در عدم پیگیری ساخت سلاحهای اتمی میشود.
«حذف فیزیکی سران کشور» گزینه بعدی است و نویسنده در توصیف آن مینویسد: از میان برداشتن کیم و یارانش بیشتر از طریق ترور و جایگزین کردن رژیمی میانهروتر موجب گشایش درهای کره شمالی بر دیگر کشورهای جهان خواهد شد. اما این گزینه نیز قماری بزرگ خواهد بود و نباید با یک کشور اتمی چنین بازی کرد.
به نوشته «مارک بودن»، گزینه چهارم «پذیرش» است. او در مورد این گزینه، مینویسد: «این گزینهای است که کنار آمدن با آن از همه دشوارتر است. [در این گزینه] با اینکه کیم تسلیحاتی را که میخواهد بسازد، کنار میآییم و در عین حال به تلاشها برای مهار جاهطلبیهای وی ادامه میدهیم.»
نویسنده در ادامه مینویسد: «با توجه به موارد گفته شده "گزینه پذیرش" احتمالا گزینهای است که باید درباره بحران کنونی به کار گرفته شود و احتمالا همین طور هم خواهد شد. هیچ کس قصد ندارد این سیاست را اعلام کند. هیچ رئیس جمهوری نیز به طور علنی و آشکار برابر کیم مجهز و مالک یک بمب اتمی تسلیم نمیشود اما دقیقا همانطور که "جورج دابلیو بوش" [رئیس جمهور اسبق آمریکا] که بی سر و صدا با آزمایش اتمی پیونگ یانگ کنار آمد و دقیقا همچون "باراک اوباما" رئیس جمهور قبلی آمریکا که با صبری راهبردی با آزمایشهای بعدی و پرتابهای موشکی کره شمالی برخورد کرد، "دونالد ترامپ" نیز احتمالا خود را در وضعیتی مشابه خواهد دید.»
در خاتمه این مطلب آمده است: اگر گزینه جایگزین قابل تحمل وجودی داشت، از مدتها پیش از آن استفاده میشد. عملیات خرابکاری شاید در پیشرفت کره شمالی خللی وارد کند، اما نمیتواند آنرا به طور کامل متوقف نماید. فشارهای اقتصادی سخت و بیرحمانه حتی با کمک چین نیز بعید است که تلاش پیونگ یانگ را محدود کند.
فارس