العالم _ ایران / ورزشی
ورزش ایران در زمینه دیپلماسی ورزشی ضعف دارد و ضعیف عمل می‌کند. در این نکته تردیدی نیست که اگر اینگونه نبود شرایط ورزش ایران در جهان بسیار بهتر از شرایط کنونی بود. بخش اعظمی از این اتفاق به مدیران ورزش ایران برمی‌گردد؛ آنهایی که نمی‌دانند چگونه باید با مسائل بین‌المللی برخورد کنند.
یکی از این نمونه‌ها اخیراً رخ داده و مسعود سلطانی‌فر در سفری پنهانی راهی مالزی شد تا با شیخ سلمان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا دیدار کند. در واقع «وزیر ورزش جمهوری اسلامی ایران» برای ملاقات با «رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا» به مالزی رفت!
ماجرا وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم چندی پیش مسئولان ورزش عربستان حسابی از خجالت شیخ سلمان درآمدند اما نه تنها به مالزی نرفتند تا با رئیس بحرینی AFC صحبت کنند، بلکه این شیخ سلمان بود که به عربستان رفت.
شیح سلمان در این مدت نشان داده از هیچ تلاش و کوششی برای حمایت از عربستان و ضربه به فوتبال کشورمان دریغ نمی‌کند که نمونه آن محروم شدن تیم‌های ایرانی از میزبانی در مسابقات لیگ قهرمانان آسیاست و تقاضای نفر اول ورزش کشور برای دیدار با شیخ سلمان در حالی صورت می‌گیرد که وی با اشاره مسئولان عربستانی راهی آن کشور و با آنها وارد مذاکره و گفت‌وگو شد.
اینجاست که تفاوت‌ها مشخص می‌شود. فوتبال ایران کم از AFC ضرر ندیده و حال اینکه وزیر ورزش یک کشور بدون رعایت دیپلماسی ورزشی از رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا تقاضای وقت برای ملاقات می‌کند چه معنایی می‌دهد؟ پس در این بین نقش مهدی تاج چیست؟ مگر وظیفه برطرف کردن مشکلات فوتبالی برعهده رئیس فدراسیون نیست؟ اگر هم موضوعی باشد که نیاز به ورود وزارت ورزش داشته باشد قطعاً آن موضوع سفر به مالزی و ملاقات وزیر ورزش با رئیس AFC نیست.
تسنیم