به گزارش روز شنبه پایگاه اطلاع رسانی شبکه العالم، روزنامه الشرق الاوسط چاپ لندن در مقاله ای مدعی شد: اگر جزو افرادي باشيد كه وضعيت عمومي كشورهاي عربي را پيگيري مي كنيد و دوره اخير را نیز در انگليس سپری کرده باشيد، جشن و شادی به مناسبت فرارسيدن شصتمين سالگرد روي كار آمدن ملكه انگليس، بيش از هر چيز توجه شما را جلب مي كند. اولين سؤالي كه در شرايط حکومت پادشاهی به ذهن افراد خطور مي كند اين است كه چرا مردم برخي از كشورهاي منطقه (مصر و تونس) كه جمهوري خوانده می شدند قيام کردند، اما در كشوري كه از ريشه دارترين دمكراسي برخوردار است (انگلیس) ، مردم باید فرا رسيدن شصتمين سالگرد روي كار آمدن ملكه را جشن بگيرند؟".
نویسنده این مقاله که گویا دچار فراموشی زودهنگام در ارتباط با مسائل سیاسی منطقه شده، در ادامه این مقاله مدعی می شود: در صورتي كه به منطقه خودمان و كشورهاي انقلاب زده عرب نگاهی بیندازیم، درمي يابيم كه باثبات ترين كشورها در منطقه ما كشورهاي داراي نظام پادشاهي يا اميرنشين ها هستند، كه در آنها از ظلم، بي عدالتي يا نقض حريم مردم خبري نيست و اين كشورها درس هاي فراواني در زمينه حكمت، نرمش در تعامل با مردم و عملگرايي به كشورهاي ديگر ارائه كرده اند.!!!
الشرق الاوسط ادامه داد: براي نمونه در اين زمينه مي توان به عربستان سعودي اشاره كرد كه با وجود تنش های فراوان در سال گذشته، به نماد ثبات و استقرار در منطقه تبديل شده است.!!! به همين دليل همچنانكه يك سال پيش نوشته بودم بار ديگر تأكيد مي كنم نظام هاي پادشاهي بهتر و پايدارتر هستند، و شواهد بسياري در اين زمينه وجود دارد.
ادعای الشرق الاوسط درخصوص رژیم های پادشاهی درحالی مطرح می شود که با نگاهی ساده به بیانیه های سازمانهای مدافع حقوق بشر در می یابیم که آزادی بیان، و آزادی های فردی و اجتماعی و حتی آزادی اندیشه در چنین رژیم هایی به سادگی نقض می شود .. به صورتی که افراد حتی به دلیل ابراز عقیده بازداشت و ماه ها و سالها بدون تفهیم اتهام و محاکمه در بازداشت باقی می مانند.
عربستان سعودی برای خاموش کردن صدای اعتراض مخالفان، ارتباط بازداشت شدگان با دنیای خارج را قطع می کند و حتی مانع از دیدار آنها با اعضا خانواده و یا وکلایشان می شود.
عربستان همچنین سال گذشته پرونده خود را در ارتباط با سرکوب شیعیان در منطقه الشرقیه سیاه تر کرد، و شهروندان بی دفاع این منطقه را که به صورت مسالمت آمیز خواستار حقوق و لغو تبعیض ها شده بودند، با گلوله های جنگی هدف قرار داد.
در امارات نیز هنوز پرونده 7 شهروند که به دلیل اعتراض به شرایط اجتماعی از آنها سلب تابعیت شده است، در محافل بین المللی داغ است. سلب تابعیت از این شهروندان به بهانه نداشتن شناسنامه درحالی صورت می گیرد که اجداد این شهروندان سالیان سال و حتی قبل از تولد کشور نوپای امارات و آغاز فرمانروایی 40 ساله شاهزادگان بر امارات، در این سرزمین زندگی می کردند.
بحرین نیز که از سال گذشته شاهد خیزش مسالمت آمیز مردم برای از بین رفتن تبعیض ها و تشکیل دولت و پارلمانی منتخب بود، صحنه سرکوب شدید و خشونت آمیز مردم به دست نیروهای آل خلیفه با کمک و همراهی نیروهای سپر جزیره و بویژه نیروهای اشغالگر سعودی بود.
رژیم پادشاهی اردن نیز از سال گذشته عملیات گسترده ای را برای سرکوب خیزش مردم آغاز کرده است. شاه اردن پس از آنکه دید در برابر مطالبات و فشارهای به حق مردم ناتوان است، برای فریب افکار عمومی چند بار دست به تغییر کابینه و دولت زد، که البته این امر تأثیری بر وضعیت عمومی کشور نداشته، و اعتراضها در این کشور همچنان ادامه دارد.
رژیم انگلیس که نویسنده مقاله الشرق الاوسط سنگ "دمکراسی" آن را بعنوان نمونه ای بارز از رژیم های پادشاهی به سینه زده، و آن را بعنوان الگویی برای کشورهای منطقه تجویز می کند، در سالهای گذشته چندین بار تظاهرات مردمی در اعتراض به وضعیت اقتصادی، معیشتی و اجتماعی و قوانین اجحاف آمیز را به شدت سرکوب کرده است. امری که بارها وضعیت امنیتی این کشور را به حد هشدار رسانده است.
با یک جمع بندی ساده از وضعیت حقوق شهروندان در کشورهای دارای رژیم پادشاهی، به راحتی می توان به این نتیجه رسید که دمکراسی و قوانین مطلوب از نظر اینگونه رژیم ها آن چیزی است که حکام بر مردم تحمیل می کنند، و در این میان نظر و خواست مردم هیچ ارزشی ندارد و آنها فقط باید تابع دستورات "حکام دائمی"، و قوانین "رژیم های موروثی" در کشورهایشان باشند.