العالم ـ یادداشت
به گزارش روزنامه رای الیوم، عبدالباری عطوان سردبیر این روزنامه در مقاله خود نوشت: نقشه آمریکا و اسرائیل برای تقسیم سوریه و استفاده از کُردها برای اعمال فشار بر این کشور و نیز ایران، ترکیه و عراق در حالی است که مقاومت سرسختانه ای در منطقه در حال شکل گیری است که در کمین نیروهای آمریکا بوده و این نیروها شکار خوبی برای آنان خواهند بود.
جنایت جنگی آمریکا در سوریه
در این میان این حق وزارت خارجه سوریه است که حملات هوایی امریکا به نیروهای مسلح سوریه در دیرالزور و کشته شدن 150 نفر از آنان را «جنابت جنگی» و جنایت علیه انسانیت بداند زیرا نیروهای آمریکایی به بهانه مبارزه با تروریسم و نابودی آن به ویژه داعش وارد خاک عراق و سوریه شدند، بنابراین باید پرسید چرا اکنون که دیگر این بهانه از بین رفته است، این کشورها را ترک نمی کنند و هدفشان از این حملات هوایی چیست؟
تلاش آمریکا برای تشکیل موجودیت مستقل کُردی در سوریه
پاسخ این سوال با تمام سادگی عبارت است از اجرایی کردن طرح آمریکا مبنی بر تقسیم سوریه و ایجاد پایگاههای نظامی دائمی در شرق فرات و جدا کردن آن از غرب و مرکز این منطقه به گونه ای که این پایگاهها جایگزین پایگاه هوایی انجرلیک در ترکیه باشد که دیگر از هواپیماهای آمریکایی استقبال نمی کند و علاوه بر این زمینه ای برای تشکیل دولت کُردی باشد که مقدمات آن در حال فراهم کردن است.
ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا روز پنجشنبه اعتراف کرد که نیروهای هوادار دولت سوریه را هدف حمله هوایی قرار داده است و این اقدام در پی حمله این نیروها به مرکز نیروهای سوریه دموکراتیک در شرق فرات واقع در استان دیرالزور که هم مرز عراق است، صورت گرفت و نیروهای ائتلاف به منظور حمایت از نیروهای سوریه دموکراتیک که اغلب کُرد هستند، وارد عمل شد.
این اقدام آمریکا بیانگر تمایل آن به به تشکیل یک موجودیت مستقل کُرد در شرق فرات است تا آن را از سوریه جدا کند و چتر حمایتی برای آن فراهم کرده و ارتشی متشکل از 30 هزار سرباز تشکیل دهد که آنان را آموزش داده و به سلاح های جدید مجهز کند.
اتحاد ترکیه، عراق، ایران و سوریه در برابر آمریکا
این نقشه آمریکا مورد قبول سوریه، ایران، ترکیه وعراق واقع نخواهد شد و همین وضعیت موجب می شود آمریکا و متحدانش در برابر این کشورها که متحد شده اند، قرار بگیرند و بعید نیست این نقشه آمریکا در صدر جدول کاری نشست سران استانبول قرار بگیرد که قرار است تا چند هفته دیگر با حضور روسای جمهور ایران، روسیه و ترکیه تشکیل شود.
از سوی دیگر سوریه این روزها هدف حملات آمریکا و اسرائیل قرار گرفته است و این دو در تلاش هستند با این حملات خسارت هایی را که در شمال غرب مرکز سوریه و نیز لبنان متحمل شده اند، جبران کنند.
با این توضیحات نشانه های شدت مواضع آمریکا و اسرائیل را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:
اول: حمله هوایی چند روز پیش اسرائیل به مواضع سوریه در نزدیکی پایتخت این کشور که از طریق حریم هوایی لبنان و با استفاده از پنج فروند موشک صورت گرفت و پدافند هوایی سوریه توانست چهار فروند از این موشک ها را سرنگون کند.
دلیل استفاده اسرائیل از موشک به جای جنگنده در حمله به سوریه چیست؟
در این خصوص باید گفت متوسل شدن رژیم اشغالگر به استفاده از موشک برای حمله هوایی به عمق خاک سوریه آن هم در شرایطی که در طول هفت سال گذشته همواره از جنگنده استفاده می کرد، ناشی از توسعه و نوسازی پدافند سوریه است به گونه ای که توانمندی آن برای سرنگونی هرنوع هواپیما و جنگنده ای افزایش یافته است.
پشت پرده اتهام زنی آمریکا علیه سوریه
دوم: اقدام آمریکا در گشودن مجدد پرونده سلاح شیمیایی و متهم کردن مسئولان سوریه بدون اینکه دلایل و اسنادی مبنی بر استفاده دولت سوریه از گاز کلر در غوطه شرقی در اختیار داشته باشد نشان می دهد که این اتهامات طبق معمول به عنوان مقدمه ای برای تجاوز آمریکا به سوریه استفاده می شود، درست شبیه آنچه چند ماه پیش از حمله هوایی به فرودگاه شعیرات با استفاده از پنجاه موشک صورت گرفت به این بهانه که باید از حمله شییمایی به خان شیخون در حومه ادلب انتفام گرفته شود.
سوم: حمله هوایی مخالفان مسلح به دمشق و مناطق اطراف آن با استفاده از موشک و خمپاره ها که هدف از آن ایجاد بی ثباتی و ناامنی در این مناطق است.
پیام آمریکا از حمله به هواپیمای سوخو روسیه چه بود؟
چهارم: اقدام آمریکا در مجهز کردن جبهه النصره به موشک های دوش پرتاب «استینگر» به شکل مستقیم و یا با استفاده از متحدان عرب و استفاده یکی از این موشک ها در سرنگونی هواپیمای سوخو- 25 روسیه بر فراز شهرک سراقب در حومه ادلب که پیامی روشن به دولت سوریه و روسیه است با این مضمون که حریم هوایی سوریه دیگر برای پرواز آزادنه هواپیماهایشان امن نیست.
پنجم: شدت مواضع اسرائیل در قبال لبنان از جمله اعلام ساخت دیوار در طول مرزهای لبنان به منظور تحمیل اهداف خود و مشروعیت بخشیدن به زیاده خواهی هایش در میدان های گازی فاز نهم آب های منطقه ای لبنان در مرز فلسطین اشغالی.
نقشه آمریکا برای استفاده ابزاری از کُردها علیه ایران، ترکیه، عراق و سوریه
روشن است که آمریکا به کُردها به عنوان متحد منطقه ای تکیه کرده است و به دنبال استفاده از آنان به عنوان اهرم فشار بر چهار کشور ایران، ترکیه، عراق و سوریه است، اما شانس موفقیت این نقشه مانند تمام نقشه های قبلی تقریبا صفر است به این معنی که واشنگتن متحدان جدید کُرد را کنار خواهد گذاشت همانطور که سایر متحدانش را در گذشته رها کرد و آنان را با سرنوشت دردناک خود تنها گذاشت.
نکته قابل توجه اینکه نیروهای آمریکایی در سوریه و عراق و منبج به زودی به طور مستقیم یا غیر مستقیم هدف قانونی این چهار کشور خواهند بود و بعید نیست هسته های مقاومت مسلحانه برای روریارویی با این نیروها شکل بگیرد، درست همانطور که پس از اشغال عراق در سال 2003 رخ داد و موجب شد کاخ سفید در صدد بیرون بردن نیروهایش از عراق برآید تا با این اقدام خسارت های جانی و مالی را کاهش دهد.
به گزارش تسنیم به نقل از رای الیوم، عطوان در ادامه این مقاله آورده است: اکنون شش هزار سرباز آمریکایی در عراق و دو هزار سرباز نیز در سوریه مستقر هستند که شکار خوبی برای نیروهای مقاومت جدید خواهند بود و اکنون در تکاپوی همین هدف هستند و عجیب نیست اگر نیروهای الحشد الشعبی عراق و چه بسا نیروها و گروههای مسلح سوریه وهوادار ترکیه نیز با آنان مشارکت داشته باشند، به ویژه اینکه نیروهای الحشد الشعبی پس از آزادی موصل ماموریت دیگری ندارند و اهداف نیروهای مسلح هوادار ترکیه در سوریه نیز بر اساس دیکته های ترکیه تغییر کرده است و به هر حال زمان در حال تغییر است.
تنها ماندن آمریکا در منطقه
در این میان باید گفت که آمریکا به جز برخی کُردهای منطقه، بدون دوست باقی مانده است به این معنی که ترکیه ، سوریه، عراق و ایران را باخته است و اگر تصور می کند می تواند سوریه را به افغانستان جدیدی تبدیل کرده و این چهار کشور و نیز روسیه را با استفاده از نیروهای مسلح و استفاده از موشک های استینگر شکست دهد، باید گفت کاملا به خطا رفته است زیرا این چهار کشور نیروهای اصلی منطقه هستند و دولت سوریه نیز جزئی از نظام منطقه ای و کشوری قدرتمند است، به این معنی که مانند نظام کمونیستی ضعیف افغانستان که در تحریم و محاصره منطقه ای و بین المللی قرار داشت، نیست.
به هر حال در چند هفته و یا چند ماه آینده نیروهای آمریکایی به جای داعش هدف نیروهای مقاومت سرسختانه در منطقه قرار خواهند گرفت و چه بسا جادوی سیاه گریبانگر طراحان آن شود.