العالم - اروپا
پوتین در مصاحبه با ولادیمیر سالاویف خبرنگار و مجری شبکه تلویزیونی روسیه 1 که بخش هایی از آن در قالب فیلم «نظم جهانی 2018» امروز (چهارشنبه) منتشر شد، افزود، این سه کشور به رغم روابط کشورهای منطقه با یکدیگر پشت میز مذاکره نشسته و گفت و گو کردند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا می شود به کشوری اعتماد کرد، گفت: منظورتان از اینکه اعتماد کرد چیست.
وی افزود: هر کشوری منافع خود را دارد. روسیه، کشورهای خاورمیانه، ایران، عربستان سعودی، مصر، ترکیه، اسرائیل و اردن منافع خود را دارند. بازیگران جهانی همچون آمریکا، چین و هند هم منافع خود را دارند. اولین اقدام که باید کرد این است که با احترام به منافع آنها توجه کرد و تلاش کرد تا آنها نیز منافع ما را محترم شمارند. این روند پیچیده است.
پوتین: تحریم ها نشانه ضعف تحریم کنندگان است
رئیس جمهوری روسیه تحریم های گسترده آمریکا در راس اردوگاه غرب علیه این کشور را نشانه ضعف تحریم کنندگان خواند.
پوتین بدون ذکر نام کشوری گفت: گنجاندن یک مجموعه بزرگ در فهرست تحریم ها، نشانه قدرت نبوده بلکه نمایانگر ضعف است.
وی در پاسخ به سوال مجری تلویزیونی درباره تحریم های آمریکا علیه روسیه، ایران و کره شمالی با طرح این سوال که چه چیزی رخ داد؟ افزود: همه را در یک دسته بزرگ در فهرستی گنجانده آنها را دشمنان خواندند.این نشانه ضعف و نه قدرت است و تلاش می کنند از این طریق به زحمت بیندازند.
رئیس جمهوری روسیه گفت: از این راه به هدف خود نمی رسند و این رویکرد نشانه ناتوانی و عدم مهارت است.
پوتین در مورد تحریم های کشورش هم گفت: این تحریم ها با هدف بازداشتن روسیه اعمال شده است، این رقابت ناسالم است اما چنین شیوه هایی در سابق نیز اعمال شده است.
وی افزود: تحریم ابزار بسیار قدیمی است که از سوی بسیاری از جمله شرکای امریکایی اعمال می شود.
رئیس جمهوری روسیه با بیان اینکه همواره این گونه بوده است، اظهار داشت: همین که روسیه کشور قدرتمند شد، شرکای ما تشویش خاطر یافتند و تلاش های برای بازداشتن روسیه شروع شد.
وی ادامه داد: این شیوه مبارزه و رقابت ناسالم و غیرقانونی است. این تلاش ها همچنین برای جلوگیری از رشد توانایی دفاعی روسیه است.
پوتین در این رابطه به اصلاحیه جکسون ونیک اشاره کرد که طی سالیان متمادی از طرف آمریکا علیه روسیه اعمال شد.
وی افزود: پس از لغو این قانون، درهمان روز آمریکا قانون جدیدی را برای تحریم روسیه به نام قانون ماگنیتسکی وضع کرد.
آمریکا به بهانه ممانعت شوروی از مهاجرت یهودیان این کشور به سرزمین های اشغالی فلسطین اصلاحیه جکسون-ونیک را تصویب کرده بود که محدودیتهایی در تجارت آن کشور با اتحاد جماهیر شوروی سابق و پس از فروپاشی این کشور با روسیه به وجود آورده بود.
پوتین در ادامه مصاحبه با این نظریه که روسیه بهتر است بیشتر از آمریکا به اروپا تکیه کند، مخالفت کرد.
وی گفت: کشورهای اروپایی چکار می توانند بکنند، این کشورها بسیار وابسته هستند و بطور مستقل هیچ کاری را نمی توانند انجام دهند.
پوتین گفت: زمانی که در کشورهای اروپایی روندهای سیاسی پیچیده جریان می یابد این کشورها غیرقابل پیش بینی می شوند.
رئیس جمهوری روسیه در پاسخ به این سوال که آیا در جهان بازیگران مستقل وجود دارد، اظهار داشت: روسیه و چند کشور دیگر که من بجای آنها پاسخ نمی دهم.
وی افزود: اطمینان دارم کشورهایی که سیاست های ضدروسی اجرا می کنند از اقدامات خود آسیب خواهند دید. به این کشورها توصیه می کنم به فکر بهبودی روابط با روسیه باشند.
وی افزود: کسانی که (علیه روسیه) سم پاشی می کنند سرانجام خود با این سم مسموم خواهند شد.
وی این ضرب المثل روسی را مثال زد که در چاهی که از آن آب می خوری، آب دهان نینداز چون آب آن برای شرب مورد نیاز خواهد بود. این ضرب المثل در شرایط کنونی مصداق می یابد و در نهایت افرادی که علیه روسیه اقدام می کنند،زیان خواهند دید.
پوتین گفت: به این کارها نباید مشغول بود بلکه باید روابط با روسیه را بهبود بخشید و در آن صورت شرایط برای همه خوب خواهد بود.
وی اضافه کرد: باید همواره موضع اصولی، صریح و آشکار اتخاذ کرد و در امور روزمره زندگی و در عرصه بین المللی اینگونه رفتار کرد.
تحریم های در مورد الحاق کریمه قابل پیش بینی بود
ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه در بخش دیگری از فیلم نظم جهانی 2018 گفت که تحریم های در مورد الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه قابل پیش بینی بود.
وی افزود: هیچ شکی نداشتم که درپی الحاق کریمه به روسیه، تحریم هایی را علیه مسکو اعمال می کنند، هرچند که مشخص نبود این تحریم ها به چه شکلی اعمال می شود.
رئیس جمهوری روسیه گفت: با تصمیم گیری در مورد الحاق کریمه به روسیه می بایست بازگرداندن کریمه به روسیه و پیامدهای احتمالی این اقدام در روابط با بسیاری از کشورهای جهان را می سنجیدم.
اختلاف اصلی کنونی غرب و مسکو بر سر الحاق شبه جزیره کریمه در دریای سیاه به روسیه در سال 2014 است که با برگزاری یک همه پرسی از اوکراین جدا شد.
این منطقه 25هزار و 500 کیلومتری که اکنون دومیلیون و 413 هزار تن جمعیت شامل یک میلیون و 450 هزار روس، 576 هزار اوکراینی و 245 هزار تاتار دارد، در سال 1954 توسط نیکیتا خروشچف رهبر وقت شوروی سابق که زاده اوکراین بود در قالب تغییرات نقشه ای به این کشور اضافه شده بود.