العالم ـ ایران ـ گزارش
صنایع نظامی ایران، از جمله پر جهش ترین صنایع کشور در ۴ دهه اخیر بوده و توانسته در بسیاری از عرصه ها، ایران را به مرز خودکفایی یا دستیابی به فناوری های پیشرفته طراحی، ساخت و تولید انبوه ادوات آفندی و پدافندی در عرصه زمین و هوا و دریا برساند.
این بار در عرصه دریایی ناوشکن سهند پا به عرصه حیات گذاشته که از جهات متعددی نسبت به دو نمونه دیگر ناوشکن های خانواده کلاس موج یعنی جماران و دماوند، متفاوت و از آنها پیشرفته تر است.
ورود به عرصه ساخت شناورهای رادارگریز
طراحی این شناور با اتکا به دانش فنی داخلی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بسیار جسورانه و مبتکرانه است و سازه اصلی و رو سازه آن با ساختاری متفاوت نسبت به جماران با قابلیت رادار گریزی در بلوک های مجزا طراحی و ساخته شده است.
قابلیت تهاجمی و تدافعی ناوشکن سهند حدود دو برابر جماران بوده و این تفاوت در بروز رسانی پرتابگرهای اژدرها، انواع توپ های ضد هوایی و ضد سطحی، سامانه های موشکی سطح به سطح و سطح به هوا، سامانه دفاعی نقطه ای، سامانه ضد زیردریایی، قابلیت رادار گریزی، افزایش برد عملیاتی، قابلیت مانور پذیری بالا و همچنین سامانه های الکترونیکی آن وجود دارد.
به علت سطح مقطع راداری کم این ناوشکن خصوصاً در شب، دشمن با استفاده از رادار به راحتی توان تشخیص آن را نخواهد داشت، همچنین در سامانههای تحرک و زاویه پروانهای آن، تغییرات مهمی صورت گرفته که کاربر میتواند از داخل کشتی این زاویه را کم و زیاد کند و سرعت صفر تا مدت زمان رسیدن شناور به ماکسیمم سرعت را کم کند.
پیشرفته ترین ناوشکن بومی در منطقه غرب آسیا با داشتن سازه بسیار قوی و رادارگریز، تجهیزات پیشرفته نظامی و همچنین موتور پرقدرت از توانایی بالایی در انجام ماموریت های اقیانوس پیمایی و مانورهای حرکتی دریایی برخوردار است.
رکوردشکنی سهند
از ویژگیهای مهم سهند همچنین افزایش برد عملیاتی با اتکا به ذخیرههای درون کشتی است به گونهای که سهند از نظر جیره خواروبار، سوخت و آب پس از جدایی از بندرگاه می تواند تا ۴ هزار مایل را بدون نیاز به کشتی پشتیبانی دریانوردی کند.قابلیت دیگر سهند به گفته دریادار دوم شیخی فرمانده کارخانهجات نداجا، دریافت سریعتر و راحت تر نیازمندیهای خود از کشتی پشتیبانی است.
سهند میزبان پادشاه دریا
یکی دیگر از تفاوتهای سهند نسبت به دو نمونه قبلی ناوشکن های کلاس موج، بزرگتر شدن پد نشست و برخاست بالگرد است. در ناوشکنهای جماران و دماوند پد بالگرد قابلیت نشست و برخاست بالگردهای کوچک مانند بالگرد بل-212 را دارد، اما در سهند با افزایش مساحت این پد قابلیت نشست و برخاست بالگرد ضد زیرسطحی SH-3 معروف به Sea King نیز فراهم شده است.
سهند با طول 94 متر، عرض 11.5 متر، ارتفاع 16 متر و وزن 1400 تن تعداد اماکن زیستی بیشتری را نسبت به جماران و دماوند دارد و در نتیجه قابلیت حمل تعداد بیشتری از پرسنل را دارد.
بهبود کیفیت فلز به کار رفته در کاسه و بدنه ناوشکن، کاهش زمان ساخت کاسه از 4 سال به 9 ماه و برخورداری از بدنهای با 20 قسمت مجزا و 4 طبقهای از دیگر ویژگیهای ناوشکن سهند است.
سهند قدرت پیشرانه خود را از 4 موتور دیزلی تامین میکند که دو پروانه را در جلو و دو پروانه را در عقب کشتی به حرکت در می آورد. به گفته مسئولین، جعبه دنده (گیربکس) این ناوشکن کاملا ایرانی است و در عین حالی که مصرف سوخت موتورهای آن کاهش یافته، مخازن سوخت بزرگتری نسبت به جماران و دماوند دارد.
تجهیزات متنوع نظامی
برخورداری از عرشه سه طبقه در ناوشکن سهند، آن را قادر ساخته تا طیف گسترده ای از تسلیحات را حمل کند. در قسمت جلویی (سینه) این ناوشکن توپ 76 میلیمتری فجر27 نصب شده که مطابق اطلاعات اعلام شده توانایی انهدام اهداف سطحی و هوایی مانند موشک های ضدکشتی را دارد. این توپ با نواخت تیر 120 گلوله در دقیقه بین 7 تا 17 کیلومتر برد دارد و در سال 1385 توسط صنایع دفاع کشورمان ساخته شده است.
توپ دریایی 40 میلیمتری فتح در قسمت پاشنه، دیگر سلاح نصب شده بر روی سهند است که جزء توپهای ضدهوایی ارتفاع پست و برد نهایی آن 12 کیلومتر با نواخت تیر 300 گلوله در دقیقه است و می تواند به عنوان سلاح ضد موشکهای کروز نیز مورد بهره برداری قرار گیرد.
از دیگر تسلیحات ناوشکن سهند میتوان به پرتابگرهای موشکهای کروز ضد سطحی مانند نور، قادر و قدیر (4 لانچر)، پرتابگر اژدر (6 لانچر)، پرتابگر موشکهای پدافند هوایی استاندارد (2 لانچر) و سامانه دفاع نقطهای است.
سهند که از آن بعنوان پیشرفته ترین ناوشکن بومی غرب آسیا یاد میشود را میتوان آغازی برای جهش در ناوشکنهای خانواده موج و حرکت به سمت ساخت کشتیهایی با ابعاد بزرگتر برشمرد. موضوعی که مورد تاکید فرمانده کارخانهجات نیروی دریایی ارتش نیز قرار گرفته و اعلام کرده که پروژه بعدی یک شناور ۲۰۰ متری خواهد بود که اندازه ناوهای ما را از ۹۷ متر به ۲۰۰ متر میرساند.
این ناوشکن که به یاد ناوچهای با همین نام که در سال 1367 و در نبردی نابرابر با ناوگان آمریکایی در خلیج فارس غرق شد با شماره بدنه 74 و به نام «سهند» نامگذاری شده، از پیشرفته ترین ناوشکن های غرب آسیا به شمار می رود به طوری که فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در مراسم الحاق این ناوشکن به ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش خاطرنشان کرد: "امروز رستاخیز سهند است که با بهره گیری از سامانه های بومی ایرانی و قابلیت های مصونیت بخش، امنیت جمعی را هدیه می کند و زمان بازپرداخت بدهی های استکبار جهانی و ایادی آن به جمهوری اسلامی ایران فرا رسیده است."
امیردریادار حسن خانزادی، ناوشکن سهند را حاصل شش سال تلاش شبانه روزی مهندسان نداجا و حمایت مجموعه صنایع وابسته به وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و مراکز علمی، دانشگاهی و صنعتی کشور عنوان و تصریح کرد، این ناوشکن آماده اعزام به ماموریت دریانوردی اقیانوسی است تا نشان دهنده اقتدار ملت ایران در عرصه دریا باشد.