العالم - تحلیل روز
ترامپ از زمان راهیابی به کاخ سفید برای اجرای وعده های انتخاباتی خود سیاست داخلی "بالا بردن محبوبیت مردمی خود خصوصاً در میان اقشار فقیر و متوسط جامعۀ سفیدپوستان آمریکا" و سیاست خارجی" یافتن منابع مالی در قبال ارائه خدمات نظامی، سیاسی و امنیتی، گرفتن اموال کلان از متحدان سنتی واشنگتن همچون عربستان، اِعمال مالیات بر کالاهای وارداتی از رقبای اقتصادی همچون اتحادیه اروپا و چین و تلاش برای اجبار کشورهای اروپایی به پرداخت بودجۀ بیشتر به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)"را در پیش گرفته است.
کشورهای اروپایی که تحت فشار آمریکا برای پرداخت بودجۀ بیشتر به ناتو هستند، تصمیم گرفته اند که برای رهاندن خود از منت آمریکا "ارتش یکپارچۀ اروپا" را تشکیل دهند. آمریکا بیشترین مبلغ بودجۀ ناتو را تأمین می کند و گزارش سال 2018 ناتو نشان می دهد که آمریکا در سال 2017 حدود 72% از بودجۀ 921/5 میلیارد دلاری این سازمان را تأمین کرده است.
اِعمال مالیات بر کالاهای وارداتی برای حمایت از اقتصاد ملی، گرفتن تصمیمات ناگهانی و سوء استفادۀ مالی از دیگر کشورها باعث تبدیل شدن آمریکا به متحدی غیرقابل اعتماد شده است خصوصاً اینکه ترامپ توافقنامه هسته ای 5 بعلاوه 1 با ایران را نقض کرده است در حالی که این پنج کشور یعنی انگلیس، فرانسه، چین، روسیه و آلمان پایبند به توافقنامه هستند.
ترامپ سپس از دیگر توافقنامه های بین المللی که باراک اوباما رئیس جمهور قبلی آمریکا امضاء کرده بود، خارج شد و دوباره مذاکراتی را درباره این توافقنامه ها آغاز و آن را امضاء کرد که توافقنامه تجارت آزاد با کانادا و مکزیک (نافتا) یکی از این توافقنامه ها است.
ترامپ در تازه ترین تصمیم ناگهانی خود تصمیم به بیرون بردن نیروهای آمریکایی از سوریه گرفته است و با حمایت از یگان های کُرد مسلح فعال در شمال سوریه باعث نگرانی ترکیه شده است.
اینجاست که چشم ها متوجه روسیه و رئیس جمهورش ولادیمیر پوتین شد به نحوی که رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه با کمک روس ها توانست در سوریه دستاوردهایی را کسب کند که نَه ناتو و نَه آمریکا هیچ کمکی به کسب آن دستاوردها نکردند و کار به جایی رسید که آنکارا بیش از پیش بر خرید سامانۀ ضد موشکی اس 400 از روسیه پافشاری می کند و هشدارهای آمریکا را نادیده می گیرد.
نشست های متعدد بین اردوغان و پوتین برگزار شد، اوضاع شمال سوریه از طریق توافقات آستانه نهایی شد و آغاز آتش بس در مناطقی از این کشور باعث شکست خوردن گروه های مسلح (تروریستی) در اطراف شهر دمشق – پایتخت – و مناطق جنوبی شد و این گروه ها به سوی استان ادلب نقل مکان کردند و این استان به محل تجمع تعداد زیادی از تروریست ها تبدیل شد و بعداً نیز مجبور شدند که طبق توافقات روسیه و ترکیه رفتار کنند.
رژیم اشغالگر قدس نیز با توجه به تحولات میدانی جدید سوریه به سوی روسیه و هماهنگی با روس ها برای مقابله با آنچه "تهدید روزافزون امنیت اسرائیل" می خواند، روی آورده است به نحوی که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر این رژیم پیوسته درب کرملین را می کوبد زیرا می بیند که آمریکایی ها خصوصاً ترامپ نمی توانند نگرانی های امنیتی اسرائیل از مقاومت را برطرف کنند و همچنین مقاومت قدرتمندانه از 3 جهت اسرائیل را بیش از پیش زیر فشار گذاشته است و اهمیتی به تجاوزات هوایی رژیم اشغالگر نمی دهد و اگر جنگی دربگیرد، رژیم غاصب توانایی ایستادگی در میدان جنگ را نخواهد داشت.
بنابراین، پوتین توانست دستاوردهای سیاسی بزرگی را در رقابت با آمریکا در سطح جهان کسب کند که اگر دلارهای نفتی کشورهای عربی نبود، آمریکا چندان تمایلی به ماندن در خاورمیانه نداشت ولی این دلارهای نفتی کلان است که آمریکایی ها را در منطقه نگه داشته است تا تاج و تخت کشورهای عربیِ وابسته و دلبسته به واشنگتن را حفظ کنند.
قطر و عربستان برای کسب رضایت پوتین درپی خرید سامانۀ روسی اس 400 هستند ولی آمریکا کار چندانی برای حل اختلافات ریاض و دوحه نکرده است بلکه از اختلافات این دو کشور عربی برای جذب سرمایه های قطری و سعودی سوء استفاده کرده و با کمک لابی های خود درپی تأمین منافع شرکت های آمریکایی برآمده است.
"تصمیمات ناگهانی، حرص و مزاج دمدمی ترامپ" کلان ترین سود استراتژیک برای پوتین است، چه اتهام مداخلۀ روسیه در انتخابات آمریکا برای تضمین پیروزی ترامپ درست باشد یا نَه؟ و برخی از منتقدان ترامپ حتی وی را به "مزدوری برای پوتین" متهم می کنند!
احمد المقدادی