العالم - آمریکا
می توان عوامل داخلی مهم در کودتای ونزوئلا را به دو بخش مراکز نظامی و نقش و تاثیر مردم تقسیم کرد.
مراکز نظامی
موضع مراکز نظامی در کودتای پیشین ونزوئلا، کاملا مشخص و آشکار یعنی حمایت از مقامات قانونی کشور بود (که اکنون همان دولت نیکولاس مادورو رئیس جمهوری این کشورقانونی است) با ادامه تلاش ها برای انجام کودتا و وارد شدن کشور به مرحله خطرناک یعنی اعلام ریاست جمهوری موقت گوایدو، هم اکنون گوایدو و امریکا به دست کشیدن ارتش از مادورو رئیس جمهوری ونزوئلا اعتماد کرده اند که به چندین نمونه اشاره می کنیم .
نخست اینکه گوایدو به سرعت از فرماندهان ارتش خواسته تا در کودتایش به وی بپیوندند و با وعده و وعید قول داده در صورت جدا شدن آنان از ارتش و پیوستن به کودتای وی ، آنان را خواهد بخشید.
دوم اینکه وی با به راه انداختن کمپین رسانه ای در صدد خدشه دار کردن اعتماد ارتش به مادورو است و تلاش می کند به مردم وانمود کند ارتش با دولت مخالف است.
سوم اینکه وی با وارد کردن امریکا در این مساله ، آنان را برآن داشته تا خوزه لویز سیلوا وابسته نظامی ونزوئلا در واشینگتن را به اعلام جدایی از مادورو و شورش علیه وی و اعلام وفاداری به گوایدو وادار کند.
اما همه این تحرکات و فعالیت های تبلیغاتی و رسانه ای نتوانسته درشکل قدیمی مراکز نظامی این کشور یعنی پایبندی به اصول انقلاب بولیواری تغییری ایجاد کند و ارتش هم چنان درکنار رئیس جمهوری کشور ثابت قدم باقی مانده و هم چنان بر مشروعیت رئیس جمهوری مادورو تاکید دارند که بهترین تفسیرکننده این موضع، باورمندی ارتش به این مساله است که آمریکا فرصتی برای سرنگونی نظام این کشور نیافته نمی یابد و نخواهد یافت، بنابراین هرگونه اقدام از جمله اعلام ریاست جمهوری گوایدو را می توان در راستای اهداف آمریکا توجیه کرد به ویژه که خود واشنگتن از زمینه سازی برای کودتا و حمایت از آن خبر داده بود.
نقش و تاثیر مردم
نمی توان اقدام گوایدو برای جذب بخشی از مردم ونزوئلا را نادیده گرفت، و در عین حال نمی توان تظاهرات اخیر ونزوئلا در حمایت از مادورو یا گوایدو را گواهی برای اکثریت آراء به شمار آورد اما به راحتی می توان گفت حامیان مادورو رئیس جمهوری ونزوئلا بسیار بیشتر از حامیان گوایدو بودند این در حالی است که حامیان گوایدو به اندازه ای که در صدد بیان ناراحتی و اعتراض خود به وضعیت نامناسب معیشتی در کشور هستند به طرح یا کودتای وی ایمان ندارند که می توان بخش زیادی از این وضعیت نابسامان را به تحریم ها و سیاست های واشنگتن و اروپائی ها مربوط دانست که طی سال های پیش زیان های زیادی به اقتصاد ونزوئلا وارد کرده است.
گفتنی است تجمع مردم درخیابان ها در سالروز انتصاب هوگو چاوز رئیس جمهوری پیشین؛ خود دلیلی بر پایبندی مردم ونزوئلا به سیاست های بولیوار است بنابراین طرح اعمال فشار بر مردم برای انقلاب علیه مادورو بی فایده به نظر می رسد زیرا یادآوری کودتا علیه چاوز در سال 2002 به خوبی بیانگر نقش محوری و تعیین کننده مردم ونزوئلا در ناکام گذاردن آن بود از این رو مادورو نیز بدان اعتماد کرده و خواهان برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی شده زیرا به خوبی از حمایت مردم از خودآگاه است.
با توجه به همه مسائل مذکور و عوامل خارجی ، طرح های امریکا و طمع ورزی در ثروت های ونزوئلا و عوامل داخلی و اعتماد به گذر ازاین بحران، ونزوئلا شاهد مرحله جدیدی است و رقابت این عوامل نیز تگاتنگ خواهد شد اما تجربه نشان داده ؛ در پایان این سخن مردم است که بر کرسی خواهد نشست.
حسین الموسوی