العالم - سوریه
علت حضور نداشتن سوریه در کنفرانس نیز به خاطر فشار آمریکا و همدستی کشورهای عرب در این زمینه بود. درست است که سوریه محور اصلی این کنفرانس بود اما این امر از سر تلاش سران عرب برای جبران اشتباه های گذشته خود در قبال سوریه نبود بلکه برای تحریف تاریخ، جغرافیا و حقایق و صرفا افزودن بند جدیدی به بیانیه پایانی در محکومیت تصمیم اخیر آمریکا علیه جولان صورت گرفتد.
کنفرانس تونس پس از آن برگزار می شود که کشورهای عربی یکی پس از دیگری روابط خود را با سوریه از سر گرفته و اقدام به بازگشایی سفارت خود در دمشق کردند. اما این روند در شرایطی که روابط رو به گرمی می رفت، به دستور آمریکا متوقف شد. بازتاب این رویکرد را می توان در مواضع ضد و نقیض کشورهای عربی در کنفرانس سران در تونس مشاهده کرد.
شرکت کنندگان در کنفرانس در آغاز تصمیم آمریکا برای به رسمیت شناختن شهر اشغالی قدس به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و انتقال سفارت آمریکا به این شهر را محکوم کردند. آنها سپس علیه تصمیم ترامپ برای منطقه جولان اشغالی سوریه موضع گیری کرده و آن را هم محکوم کردند. در نهایت، سران عرب که هیچ قدرتی از خود ندارند و تنها مجری دستورات آمریکا و رژیم صهیونیستی هستند، بیانیه پایانی کنفرانس را امضا کردند.
تردیدی نیست که جولان سوریه، منطقه ای اشغال شده است لذا نیازی نیست که سران کشورهای عربی در این باره موضع گیری کرده یا بیانیه صادر کنند. تنها انتظاری که ملت ها از این سران عرب دارند، این است که حداقل لحن و زبان خود را در هنگام محکوم کردن مسائل تغییر دهند تا شاید اصطلاحات جدیدی ابداع کنند که با دیدگاه های جدید آمریکا در قبال منطقه سازگارتر باشد.
سوریه از جنگی که آمریکا و رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای عربی بر آن تحمیل کردند، سربلند و پیروز بیرون آمده است؛ همین موضوع می توانند سوژه بحث واقعی در کنفرانس های سران عرب باشد زیرا بدون آن، محافل عربی هیچ سوژه ای که نشات گرفته از مواضع و مسائل واقعی ملت های عرب باشد، ندارند. به همین دلیل کنفرانس تونس بیش از هر چیزی دیگری صرفا تلاش برای اجرای دستورات آمریکا بود و کوچکترین نشانه ای از خواست ملت های عرب در دستورکار آن وجود نداشت. در واقع، این کنفرانس صرفا گرته برداری از مواضعی تکراری بود و اینبار فقط یک بند جدید به آن درخصوص محکوم کردن تصمیم ترامپ علیه منطقه جولان اشغالی سوریه افزوده شده بود. علاوه بر این، کنفرانس تونس شاهد طرح حقیرانه اختلافات شخصی بین به اصطلاح سران عرب بود. همه اینها به اتفاق هم باعث شدند که این کنفرانس در حد همان کنفرانس های سالیان گذشته باشد.
این کنفرانس در واقع نوعی فریبکاری سیاسی از سوی کشورهایی بود که دخالت مستقیم در حمله به سوریه داشتند اما در حمله خود شکست خورند. بر این اساس، می توان گفت که کنفرانس تونس در حقیقت روی ویرانه های حیثیت از دست رفته این کشورها برگزار شد.
تروریسم، محصول عربستان است و دو گروه "داعش" و "جبهه النصره" جلوه های اصلی آن هستند. هدف اصلی (از تشکیل این گروههای تروریستی)، صرفا اقدام علیه محور مقاومت بود.
این کنفرانس ها همچنان و لو به قیمت از دست دادن فلسطین و هتک حرمت مقدسات، به دنبال کسب رضایت ارباب آمریکایی خود هستند. ترامپ خود به صراحت گفته است که اگر حمایت آمریکا نباشد، این حکومت ها دوام نمی آورند. اینها سردمدارانی هستند که حتی جسارت اداره یک جلسه افتتاحیه را ندارند و فعالیت مزدوران بلک واتر گواهی بر این حقیقت است. کسانی که با ضرب شصت پیروزی های ارتش سوریه به خود نیامده و دست از تروریسم برنداشته اند محال است که خماری شکست بیرون بیایند؛ حتی اگر دائما کنفرانس هایی چنین برگزار کنند.
خلاصه اینکه سوریه گواه راستین شرافت و حیثیت عرب باقی خواهد ماند زیرا این کشور بود که به تنهایی در برابر فشار هولناک آمریکا و رژیم صهیونیستی و متحدان عربشان که از بانیان اصلی کنفرانس تونس بودند، ایستاد. بدیهی است کسانی که رو در روی سوریه می ایستند، در طرف مقابل در کنار رژیم اشغالگر و استکباری و استبدادی ایستاده اند. این وضعیت باعث شد تا کسی اهمیتی برای کنفرانس سران عرب در تونس قائل نشود. این کنفرانس در پایین ترین میزان مشارکت و سیاستگذاری برگزار شد. از این گذشته تلاش کرد تا در راستای اجرای طرح جدید آمریکا در منطقه، ایران را هدف قرار داده و منطقه را به دو جبهه هواداران حق و حقیقت و جبهه مزدوران و وابستگان به استکبار جهانی تقسیم کند؛ مزدورانی که در بهترین حالت، صرفا مجری دستورات هستند.
نویسنده: حسین مرتضی