العالم - آفریقا
این گزارش به حمله نیروهای واکنش سریع سودانی به تظاهرکنندگان در خرطوم که خواهان انتقال مسالمت آمیز قدرت به غیر نظامیان بودند اشاره کرد و گفت قلع و قمع تظاهر کنندگان در سودان پیامی روشن از سوی نظامیان بود که آنها به درخواست های مکرر مردم برای انتقال قدرت توجه نخواهند کرد.
این روزنامه در ادامه با اشاره به نقش نیروهای واکنش سریع که به شدت مورد نقد قرار گرفتند افزود: همزمان با اقدام نیروهای دمکراتیک سودانی در جمع آوری جنازه کشته های خود از خیابان های خرطوم بودند، آنها نظر افکار عمومی را به حامیان این کشتار یعنی عربستان و امارات معطوف کردند و از چراغ سبز احتمالی این دو کشور به نیروهای واکنش سریع در قلع و قمع مردم غیر نظامی پرده برداشتند.
فایننشال تایمز در ادامه گفت: امارات و عربستان هر گونه نقش داشتن خود در حمله به معترضان را رد می کنند و بر روابط سیاسی و اقتصادی با سودان تاکید دارند اما با این وجود آنها (امارات و عربستان) از سوالاهای مکرر در خصوص نقش آنها بعد از سقوط عمر البشیر رهایی نیافتند.
این گزارش ادامه داد: ده روز قبل از حمله به معترضان فرمانده نیروهای واکنش سریع یعنی محمد حمدان دقلو ملقب به حمیدتی در جده مورد استقبال محمد بن سلمان ولیعهد سعودی قرار گرفت. در همان هفته عبدالفتاح البرهان رئیس شورای نظامی سودان به مصر سفر کرد و با حاکم فعلی امارات یعنی محمد بن زاید ولیعهد ابوظبی دیدار و گفتگو کرد. در این دو دیدار ضمن اعلام حمایت مصر از شورای نظامی دو کشور عربستان و امارات از حمایت 3 میلیارد دلاری خود از شورای نظامی خبر دادند.
سودانی ها در خصوص این حمایت ها هیچ گاه نظر مثبتی نداشتند و همواره فکر می کنند که امارات و عربستان سعی در نابودی تجربه دمکراتیک در کشورشان را دارند زیرا علیرغم دعوت های مکرر به گفتگو بین دو طرف این ژنرال ها هستند که از حمایت های خارجی در جهت تحکیم منافع خود سو استفاده می کنند.
فایننشال تایمز اضافه کرد: مثلا عادل الجبیر اخیرا گفته بود که "اخوان المسلمیین همواره نقش منفی در جهان عرب داشته اند، آنها انقلاب 2011 مصر را ربودند و به نظر من سعی دارند که همان کار را در سودان انجام دهند".
عربستان و امارات از سال 2011 همواره سعی کردند با ایجاد ناامنی در کشورهای عربی از ترس به قدرت رسیدن جریان موسوم به "اسلام سیاسی" تجربه های دمکراتیک در کشورهایی مانند مصر و لیبی و یمن را به نابودی بکشانند چرا که ابوظبی و ریاض به اسلام سیاسی به عنوان خطری که موجودیت آنها را تهدید می کنند می نگرند.
فایننشال تایمز در خاتمه گفت: در نظر معارضان سودانی این کشورها همه چشم طمع به ثروت های طبیعی و موقعیت استراتژیک سودان دارند و بهتر از هر کس دیگری می دانند که تشکیل یک حکومت دمکراتیک مساوی با سخت تر شدن تحقق خواسته کشورهای خارجی است.