العالم ـ اروپا
بنابر گزارش خبرگزاری اسپوتنیک، ولادیمیر ساژین خاورشناس و ایران شناس مطرح روس در این خصوص چنین می نویسد: برای قرن ها، مطالعات شرقی روسیه و به ویژه مطالعات ایران شناسان به دلیل کیفیت آثار علمی آنها در سراسر جهان مشهور بوده است.
طبیعتاً ایران که بیش از پانصد سال سابقه روابط با روسیه را دارد، به طور سنتی مهمترین موضوع تحقیق خاورشناسان روس بوده است، حوادث جاری در داخل و اطراف ایران، کار ایرانشناسان در این یا آن زمینه را تشویق می کرد.
حوادث کنونی، سیاست نظامی فعال ایران در خاورمیانه و شرکت ایران در عملیات نظامی در سوریه در طرف دمشق باعث شده است که توجه جهانیان بیش از حد به پتانسیل نظامی این کشور جلب شود. بنا بر این انتشار کتاب بیش از هزار صفحه ای با عنوان "قدرت نظامی جمهوری اسلامی ایران: سیاست نظامی و نیروهای مسلح کشور" توسط انستیتوی خاورمیانه بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
نویسندگان آن، پژوهشگران برجسته منطقه خاورمیانه از دانشگاه نظامی وزارت دفاع فدراسیون روسیه، استادان طاهر غنیِیف Qhaniyev T. A. ،سرگئی زادونسکی Zadonsky S.M و ولایمیر کاریاکین Karyakin V.V هستند.
کتاب منتشر شده تلاشی نوآورانه برای ارزیابی موفقیت های فعلی جمهوری اسلامی ایران در بدست آوردن جایگاه یک قدرت پیشرفته در خاورمیانه است. نویسندگان ثابت کردند كه در خاورمیانه در حال حاضر سیستمی از قدرتهای منطقه ای متشکل از ایران، ترکیه، عربستان سعودی و اسرائیل بوجود آمده است كه نه تنها حرکت سریع سیاست ژئوپلیتیك آن بلكه روابط این كشورها با قدرت های پیشرفته جهان در عرصه بین الملل را تعیین می كند.
انقلاب اسلامی سال 1979 در ایران منجر به ظاهر شدن پدیده جدیدی در سیاست جهانی شد - نظام تشیع جدید که بنیانگذار آن رهبر انقلاب اسلامی و خالق جمهوری اسلامی ایران، آیت الله خمینی {ره}بود. مسایل اجرای عملی این آموزش در نظریه جمهوری اسلامی ایران تشریح شده است... شکل جدید نظام دولتی در ایران منجر به ساختن نیروهای مسلح اساساً جدید شد که در طول جنگ ایران و عراق که از سال 1980 تا 1988 به طول انجامید، مورد آزمایشات گسترده ای قرار گرفت.
می دانیم که جنگ، به عنوان یک پدیده اجتماعی و سیاسی، آسیب جدی به اقتصاد و جمعیت کشور وارد می کند. با این حال این اتفاق در مورد ایران نیفتاد. این کشور با موفقیت بر عواقب جنگ غلبه کرد و حتی قوی تر و محکمتر از پیش از آن بیرون آمد. علاوه بر این، با توجه به تجربه جنگ، یک مجموعه قدرتمند صنعت دفاع ملی تقریباً از صفر ایجاد شده است که اساس قدرت نظامی کنونی کشور را تشکیل می دهد.
تبدیل ایران به ابرقدرت منطقه ای
در جهان معاصر، کشورهایی را جدی می گیرند که دارای پتانسیل ژئوپلیتیکی قابل توجهی هستند و دارای اقتصاد، قدرت نظامی، جمعیت و ایدئولوژی پایدار می باشند. تهران از هر چهار عامل یاد شده به حد اکثر استفاده کرده است: موقعیت ژئو- استراتژیک منحصر به فرد در اوراسیا، منابع طبیعی سرشار، تاریخ کشور و آموزش آیت الله خمینی.
پارادوکس تاریخ نوین ایران این است که انقلابیون اسلامی که شاه را سرنگون کردند ایران را به یک ابرقدرت منطقه ای تبدیل کردند. آنها کاری انجام دادند که محمدرضا پهلوی فقط رویای آن را داشت. جنبش به سوی تمدن بزرگ اعلام شده توسط شاه، بدست روحانیون شیعه انجام می شود. روحانیت شیعه به الگوی دموکراسی غربی تکیه نمی کند بلکه به اسلام متکی است که با فاتحان عرب در قرن هفتم میلادی به ایران آمد و از سال 1501 به شکل تشیع به عامل مهمی در توسعه تمدن متنوع و منحصر به فرد ایرانی تبدیل شده است.
نویسندگان این اثر علمی موفق شدند ویژگیهای ساخت و ساز دولتی ایران و مقدم بر همه مهمترین بخش ایران معاصر - عنصرنظامی آن را کاملاً آشکار سازند. این کتاب به طور مفصل ساختار سازمانی ارتش، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بسیج، نیروهای انتظامی و همچنین ساختار و وظایف نیروهای ویژه از جمله نیروی ویژه قدس، روش های عملیات ضد جاسوسی و اطلاعاتی این گروه ها و اصول مدیریت و سازماندهی آموزش رزمی آنها را شرح می دهد.
نویسندگان خاطرنشان می کنند که غرب و اسرائیل با نگرانی به پیشرفت قدرت نظامی ایران، به ویژه برنامه های موشکی و هسته ای ایران نگاه می کنند. دلیل این نگرانی بلندپروازی های منطقه ای تهران است. تسلیح ایران به موشک های عملیاتی- تاکتیکی شهاب 3 و 4 و همچنین کار طراحی موشک های شهاب 5 و 6 صحت این ادعا را به ثبوت می رساند. آخرین مدل - یک موشک بالستیک قاره پیما است...
از سویی ایالات متحده و اسرائیل می گویند که استفاده از نیروی نظامی به منظور جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح های هسته ای را بعید نمی دانند. آنها به تبدیل تدریجی حکومت اسلامی به حکومت سکولار امید بستند. یا لا اقل خروج ایران از سیاست ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی و ورود آن به بازار جهانی را آخرین راه حل می دانند، اما آنها این اقدامات احتمالی را با محدود کردن برنامه موشکی و هسته ای و خودداری مقامات تهران از سیاست صدور انقلاب اسلامی به کشورهای دیگر، مربوط می دانند.
با این حال، نویسندگان به درستی می گویند كه در حال حاضر خطر حمله آمریكا یا اسرائیل به مراكز پژوهشی موشكی - هسته ای ایران وجود ندارد. اما از طرف دیگر، احتمال درگیری مسلحانه در رابطه با وخیم تر شدن اوضاع در خاورمیانه و منطقه خلیج فارس، به دنبال وقایع اخیر صورت گرفته در دریا یا هوا {تقابل سپاه با نیروهای متعرض} منتفی نیست.
این کتاب همچنین حاوی تعدادی سناریوی احتمالی پیشرفت حوادث و تحلیل اوضاع سیاسی- نظامی منطقه ای است. لازم به تذکر است که تحلیل های انجام شده متعادل بوده و نتیجه گیری ها - معتبر اند. بدون تردید، هر حمله و جنگی که ممکن است ایران را به این معرکه بکشاند، به لحاظ تأثیر آن بر اقتصاد همه کشورهای جهانی بدون استثنا، جنبه جهانشمولی به خود خواهد گرفت. به این خاطر، دولت واشنگتن گزینه های محدودی در اختیار دارد: از افزایش تحریم های اقتصادی و تلاش برای منزوی ساختن ایران در عرصه بین المللی گرفنه تا پذیرفتن ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای و قدرتی دارای فناوری هسته ای و موشکی. این امر منجر به پیوستن ایران به کلوپ هسته ای جهان با همه پیامدهای بعدی آن خواهد شد.
در پایان، لازم است گفته شود که این کتاب، شامل تجزیه و تحلیل های جامع در مورد سیاست نظامی و قدرت نظامی ایران و نظرات بسیاری است که امکان می دهد خواننده در مورد وضعیت فعلی ژئوپلیتیکی و وضعیت نظامی - استراتژیک منطقه خاورمیانه و گرایش های پیشرفت آن نتیجه گیری کند.