العالم - آسیا
کاربران شبکه‌های اجتماعی قطعه فیلمی به مدت یک دقیقه از دورهمی خلیفه بن زاید رئیس امارات با محمد بن زاید برادر خلیفه و ولی‌عهد ابوظبی را منتشر کردند.
طبق گزارش وبگاه «عربی ۲۱»، چهره خلیفه در این فیلم تکیده و نشانه‌های بیماری او مشهود است. خلیفه بن زاید بیمار بندرت در انظار عمومی حاضر می‌شود و آخرین حضور وی مربوط به اوایل ماه رمضان گذشته است که از دسامبر ۲۰۱۸ برای نخستین بار در انظار عمومی حضور یافته بود.
خلیفه بن زاید کیست؟
خلیفه بن زاید بزرگ‌ترین فرزند زاید بن سلطان آل نهیان مؤسس دولت امارات و ولی‌عهد او بود و پس از فوت پدرش حاکم ابوظبی شد و شورای عالی اتحاد امارات در تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۰۴ او را به عنوان رئیس امارات انتخاب کرد.
او در سال ۱۹۴۸ در منطقه الشرقیه امارت ابوظبی به دنیا آمد و تحصیلات پایه خود را در شهر العین به پایان رساند، او دومین رئیس دولت امارات از زمان تأسیس این کشور در تاریخ ۲ دسامبر ۱۹۷۱ و شانزدهمین حاکم امارت ابوظبی است.
خلیفه دارای هشت فرزند اعم از دو پسر به نام‌های سلطان و محمد و شش دختر است.
او در تمام مراحل زندگی راه پدرش را ادامه داده و اولین منصب رسمی که عهده‌دار شد، نماینده حاکم در منطقه الشرقیه و رئیس دادگاه‌‌های این منطقه بود. او در تاریخ ۱ فوریه ۱۹۶۹ نیز به عنوان ولی‌عهد ابوظبی و رئیس دایره دفاع منصوب شد و فرماندهی نیروی دفاعی امارات را بر عهده گرفته و نقش اساسی در توسعه و تبدیل آن از یک نیروی حفاظتی کوچک به نیروی بزرگ دارای وظایف متعدد و مجهز به تجهیزات مدرن، ایفا کرد.
در تاریخ ۱ ژوئیه ۱۹۷۱ خلیفه ریاست نخستین شورا وزیران محلی امارت ابوظبی را بر عهده گرفت و علاوه بر آن منصب وزیر دفاع و دارایی این شورا را بر عهده داشت که پیش از تأسیس دولت فدرال امارات بود. در فوریه ۱۹۷۴ به دنبال منحل شدن شورای وزیران محلی، خلیفه به عنوان رئیس شورای اجرایی که به جای شورای وزیران امارت ابوظبی تشکیل شده بود، منصوب شد.
وی همچنین رئیس شورای نفت امارات شد که تا به الان این منصب را حفظ کرده است، او در ماه می ۱۹۷۶ منصب جانشین فرمانده عالی نیروهای مسلح را بنا به دستور شورای عالی فدرال عهده‌دار شد. نیروهای دفاع محلی هر یک از هفت امارت شیخ‌نشین تحت فرماندهی واحد ادغام شده و امور دفاعی یکی از مسئولیت‌های دولت فدرال شد.
طبق اعلام رسمی امارات، خلیفه بن زاید در ژانویه ۲۰۱۴ سکته کرد و برای درمان به فرانسه سفر کرد.
فارس