العالم – تحلیل روز
وعده ای که در معامله چندین ماه پیش ترامپ آمده و دولت نتانیاهو به درخواست آمریکا به پس از انتخابات موکول کرد؛ هم اکنون مورد توافق گانتز و نتانیاهو به ویژه پس از تشکیل ائتلاف دولتی قرار گرفته و دیگر نتانیاهو می تواند در ابتدای ژوئیه برای مساله حاکمیت رای اعتماد دولت را به دست آورد .
کرانه باختری در دهه های اخیر مورد توجه و بخشی از طرح های اشغالگران بوده زیرا جایگاه ویژه ای در عقاید صهیونیست ها دارد و طرح شهرک سازی و توسعه ای کرانه باختری مبتنی بر استراتژی بوده و یک سیاست زودگذر نیست.
با توجه به موضع سست کشورهای عربی در قبال معامله ترامپ که اولین گام آن با اقدام دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در دسامبر 2017 در به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت اسرائیل آغاز شد و دیگر اقدامات مانند انتقال سفارت آمریکا از تل آویو به قدس در ماه مه 2018 ، قانونی کردن شهرک سازی، توقف کمک های آمریکا به تشکیلات خودگردان فلسطین و انروا، بازتعریف واژه پناهنده، رژیم صهیونیستی را برای برداشتن گام بعدی یعنی الحاق سرزمین هایی از کرانه باختری تشویق می کند.
پیش از عمیق شدن در موضع فلسطین در برابر این اقدام خطرناک باید اهمیت دره اردن را برای فلسطینیان و اینکه چرا رژیم صهیونیستی بدان چشم طمع دارد را بیان کنیم.
دره اردن؛ مرزهای شرقی اراضی فلسطینی است و 29 درصد از مساحت کرانه باختری را تشکیل می دهد، بنابراین شامل همه مرزهای خارجی رژیم صهیونیستی است، مساحت کلی دره ها 720 هزار دونم است و حدود 70 هزار شهروند در آن زندگی می کنند، اسرائیل از اشغال آن در سال 1967، 90 پایگاه نظامی و 36 شهرک که بیشتر آن کشاورزی است در آن احداث کرده و حدود 9500 شهرک نشین در آن زندگی می کنند، بنابراین تسلط بر آن یعنی از دست دادن مرزهای خارجی و الحاق ان یعنی تسلط بر یک سوم مساحت کرانه باختری
بیشترین اهمیت دره اردن به خاطر منابع آبی شرقی است که حدود 170 متر مکعب آبهای کرانه باختری را تشکیل می دهد، بنابراین فلسطینی ها با تسلط رژیم صهیونیستی بر این منطقه، 4 میلیون مترمکعب از آب رود اردن را از دست می دهد. افزون بر مهار انواع املاح بحر المیت که در گردشگری و درمان اهمیت زیادی دارد، هم چنین به خاطر حاصلخیزی این سرزمین، یکی از منابع مهم اقتصادی است .
هم چنین از بزرگترین منابع درآمد اقتصادی کرانه و 50 درصد از کل مناطق کشاورزی کرانه است و 60 درصد از تولید محصولات سبزیجات است.
رژیم صهیونیستی با توجه به اهمیت الحاق دره ها به شهرک نشین ها ، به سادگی از آن عبور نخواهد کرد بنابراین فلسطینیان با معامله ترامپ مخالفت کردند اما مخالفت تشکیلات با طرح های اسرائیل و امریکا دیگر مورد توجه دو مورد اخیر نیست.
رژیم صهیونیستی و در پشت آن امریکا دیگر به عنوان شریک تشکیلات نیستند، بلکه در صدد تحمیل سیاست های خود هستند حتی تشکیلات نیز آن را می داند کما اینکه صائب عریقات دبیر کل کمیته اجرایی سازمان آزادی بخش و عضو کمیته مرکزی جنبش فتح گفته بود: وزیر امنیت اسرائیل؛ رئیس فعلی تشکیلات و مسئول هماهنگی اداره مدنی وابسته به اشغالگران یعنی همان نخست وزیراست. .
بنابراین تشکیلات مستقل عمل می کند اما این به معنای تصویب طرح های نتانیاهو در ژوئیه نیست.زیرا سیلی های سخت مردمی که با نتانیاهوو دیگران سازش نکردند و توافق های شکست خورده را امضا نکرده و سر تسلیم فرود نیاوردند؛ در راه است.
زیرا مخالفت مردم به محکوم کردن های لفظی فراتر خواهد رفت زیرا مقاومت سد بزرگی در برابر تلاشهای اسرائیل است و عملیات اخیر بیت لحم، دلیلی بر شعله ور ماندن مبارزه فلسطین است و چاقو و سنگ وعملیات تصادف و تیراندازی ادامه خواهد داشت واجرای طرح الحاق یعنی آغاز انتفاضه مردمی که شاید اولش مشخص باشد اما پایان آن قابل پیش بینی نخواهد بود.