العالم - تحلیل روز
ولی این بار با توجه به شرایط سخت کنونی لبنان، این ترفند تبعات خطرناک تری را در عرصه داخلی و خارجی به همراه خواهد داشت.
دشمنان دولت کنونی لبنان به نخست وزیری حسان دیاب یا کسانی که از بدنه حکومت کنار رفتند، از زمان تشکیل این دولت اتهاماتی را به دولت می زنند و می گویند که دولت تحت سیطرۀ حزب الله و متحدانش است و با این اتهام می خواهند بهانه ای برای عدم همکاری با دولت جدید بتراشند. کشورها و طرف های خارجی خصوصاً آمریکا و برخی از متحدان عربی هم دولت لبنان را دولت حزب الله می نامند و با این کار می خواهند به دولت ضربه بزنند و متعاقباً لبنان را در زمینه های اقتصادی و مالی و امنیتی با مشکل مواجه کنند.
ترفند آشوب خیابانی با تظاهراتی که از مسیر و هدف اصلی خود خارج شد و به بیراهه رفت، آغاز شد . هنگامی که این تظاهرات پایان یافت، لبنانی ها تصور کردند که بزرگترین آزمایش را به خوبی و خوشی پشت سر گذاشتند ولی آنچه در روزهای گذشته رخ داد و اخباری که درباره حمله به مراکز امنیتی منتشر می شود، بیانگر وقوع اتفاقات خطرناک تری است.
وقایع غیر متعارف، خرابکاری، سرقت و حمله به نیروهای امنیتی خصوصاً نیروهای ارتش به بهانه تظاهرات علیه وضعیت معیشی دشوار مرحلۀ آغازین ترفند آشوب خیابانی بود. این گونه اتفاقات کار یک فرد یا چند نفر نیست چرا که گزارش ها حاکی از وجود گروه هایی آموزش دیده و آماده برای برگزار کردن تظاهرات و ایجاد درگیری با نیروهای امنیتی است.
اینجا باید به 2 مساله پرداخت:
اول) شواهد و قراین نشان می دهد که "بهاء حریری" فرزند رفیق حریری نخست وزیر درگذشته گروه هایی را برای ریختن به خیابان و انجام خرابکاری و حمله به نیروهای ارتشی و امنیتی اجیر کرده است. عمدۀ فعالیت این گروه ها در بیروت (پایتخت) و شهر طرابلس است. هدف از برگزیدن این دو شهر آنست که بهاء حریری (پسر بزرگ رفیق حریری) می خواهد جای پایی برای خودش در مناطق سیطرۀ برادرش سعد حریری باز کند. بهاء از چند هفته پیش چنین تبلیغ می کند که می تواند جایگزین برادر کوچکش در عرصه سیاسی لبنان باشد.
دوم) اطلاعات نشان می دهد که برخی از خرابکاران و مهاجمان به نیروهای ارتشی خصوصاً در طرابلس گروه های وابسته به اشرف ریفی وزیر دادگستری سابق لبنان هستند. مساله جالب اینکه اشرف ریفی و بهاء حریری هر دو از مقربان دربار آل سعود هستند. ناگفته نماند که گفته ها و شنیده ها حاکی از تنزل جایگاه سعد حریری در دربار آل سعود و اختلافش با محمد بن سلمان ولیعهد سعودی است.
برخی افراد و گروه ها در داخل لبنان مجری سیاست ها و برنامه های طرف های خارجی معلوم الحال هستند. به عنوان مثال از زمان اعلام تشکیل دولت لبنان فشارهای اقتصادی بر این کشور آغاز شد و اقداماتی برای کاهش ارزش لیر انجام گرفت و اعتماد بین بانک ها و مردم تخریب شد و تحریم هایی در قالب قانون سزار اعمال شد و در بحبوحۀ این تحولات آمریکایی ها گزینه "ناامنی" را روی میز گذاشته بودند.
واشنگتن به خوبی می داند که با تحریم های اقتصادی نمی تواند به این راحتی به حزب الله و مقاومت ضربه بزند هر چند اقتصاد لبنان چیزی برای از دست دادن ندارد تا از تحریم ها بترسد. گذشته از این، حزب الله محبوبیتی دارد که هیچ کس منکر آن نیست بجز افراد معدودی که خواستار کناره گیری حزب الله از حکومت هستند که البته این افراد خارج نشین هستند و درخواست شان غیر منطقی و نامعقول است.
در همین راستا، فرماندهی نیروهای امنیتی چندی پیش از بازداشت اعضای 4 گروه خبر داد که می خواستند تظاهرات خشونت آمیز برگزار کنند. عباس ابراهیم مدیر کل سرویس امنیت عمومی نیز از دستیابی به اطلاعاتی درباره حمله به فرودگاه بیروت خبر داد. حمله به فرودگاه دو هدف دارد. اول، جلوگیری از فعالیت اقتصادی مجدد لبنان است خصوصاً اینکه دولت از تصمیم خود برای بازگشایی فرودگاه بیروت برای رونق بخشیدن به اقتصاد خبر داده بود. دوم، زمینه چینی برای انجام حملات بیشتر، گسترده تر، خشونت آمیزتر و غیر قابل کنترل تر در مناطق دیگر است.
حسان دیاب نخست وزیر لبنان نیز در واکنش به خرابکاری ها گفت که خرابکاران باید مجازات شوند و جای آنها و حامیان شان زندان است.
تشدید وضعیت امنیتی در لبنان زمینه را برای آغاز سناریوی ترور فراهم خواهد کرد سناریویی که نقش خود را پس از ترور رفیق حریری به خوبی ایفاء کرد. بسیاری به این سناریو دل بسته اند تا از آن به عنوان دستاویزی برای اجرای سیاست ها و برنامه های برخی طرف ها یعنی واشنگتن و دوستان عربش استفاده کنند. ولی آنچه این افراد نمی دانند اینست که ترفند آشوب خیابانی شاید دامان آنها را هم بگیرد و چنین برنامه هایی که تلاش می شود به لبنانی ها تحمیل شود، همچون گذشته به بن بست خواهد رسید.
حسین موسوی