العالم - تحلیل روز
آذربایجان و ارمنستان از 2 دهه یا بیشتر روی آرامش ندیده اند ولی مساله مهم خصوصاً درپی ازسرگیری درگیری ها این است که اسرائیل در مناقشه قره باغ نقش آفرینی می کند و منطقه را به سوی درگیری های همیشگی سوق می دهد.
انستیتوی بین المللی تحقیقات صلح استکهلم فاش کرد که رژیم اسرائیل در 3 سال بین 2017 تا 2019 بزرگترین صادرکنندۀ تسلیحات به جمهوری آذربایجان بود و روابط سیاسی رژیم اشغالگر و باکو به دهۀ نود قرن گذشته بر می گردد.
رژیم اسرائیل همچنین برای برقراری روابط مستحکم با ارمنستان نیز تلاش کرد تا اینکه ایروان چند ماه پیش سفارت خود را در اسرائیل افتتاح کرد.
ولی منافع اسرائیل اقتضاء می کند که همپیمان قدرتمند خود یعنی جمهوری آذربایجان را حفظ کند و در همین راستا صادرات تسلیحات به باکو ادامه یافت تسلیحاتی که برتری نظامی جمهوری آذربایجان را تضمین می کند. این امر باعث عصبانیت ایروان شد به نحوی که دولت ارمنستان سفیر جدید خود را از اسرائیل فراخواند در حالی که سفیر جدیدش فقط 3 هفته پیش وارد فلسطین اشغالی شده بود.
بدیهی است که سران رژیم اشغالگر اسرائیل بنشینند و جنگ و درگیری همپیمانان خود را تماشا کنند چرا که این نوع رفتار تداوم رژیم اسرائیل را تضمین می کند ولی مداخله بازیگران منطقه ای در درگیری های مجدد قره باغ پرده از نقش اسرائیل برداشت و کار حفظ روابط حسنه با طرف های درگیر را سخت کرده است. به همین دلیل "رئووِن ریولین" رئیس رژیم اسرائیل مجبور شد که توجیهاتی را برای "ارمن سرکیسیان" رئیس جمهور ارمنستان بتراشد و در تلاشی ناامیدانه گفت که حمایت تسلیحاتی رژیم اسرائیل از جمهوری آذربایجان برای مقابله با ارمنستان نیست. این در حالیست که تسلیحات اسرائیلی در درگیری های کنونی منطقه قره باغ به کار می رود. ریولین در ازای حمایت تسلیحاتی رژیم اسرائیل از جمهوری آذربایجان به ایروان پیشنهاد اعطای کمک های بشردوستانه را داد و با این کار پرده از رفتارهای خرابکارانه و منفعت طلبانۀ اسرائیل برداشت.
بنابراین رژیم اسرائیل از تداوم روابطش با طرف های درگیر به دنبال چه چیزی است؟
قاعدتاً وقوع جنگ و درگیری در منطقه به نفع رژیم اسرائیل است و همین اتفاق در میان کشورهای عربی در حال رخ دادن است به این نحو که مناقشات کشورهای عربی با همدیگر و همچنین اختلافات دیگر کشورها با یکدیگر باعث تأمین امنیت وجودی رژیم اسرائیل شده است چرا که این درگیری ها و اختلافات باعث مشغولیت کشورها به همدیگر می شود و این همان چیزی است که سران رژیم اشغالگر در مناقشه باکو و ایروان به دنبال آن هستند.
مساله دیگر اینکه رژیم اشغالگر اسرائیل تلاش می کند در هر جایی که می تواند جنگ و درگیری را برای به خطر انداختن امنیت ملی ایران به راه بیندازد و در همین راستا جای پایی برای خود در کشورهای عربیِ همسایۀ ایران از طریق عادی سازی روابط با امارات و بحرین باز کرد و از سوی دیگر تلاش می کند امنیت ایران را در مرزهای شمالی به خطر بیندازد که مناقشه قره باغ فرصتی خوب برای اسرائیل برای به خطر انداختن امنیت ایران فراهم کرده است.
دیدگاه ایران درباره مناقشه قره باغ روشن و واضح است و این دیدگاه همان راه حل سیاسی و اجتناب از راه حل نظامی است.
تهران اعلام کرد که هیچ گونه درگیری را در نزدیکی مرزهای خود برنمی تابد. این دیدگاه ایران ناشی از این درک کامل است که کسانی برای دامن زدن به مناقشه قره باغ تلاش می کنند و می خواهند این مناقشه را به دلایل خاصی و برای تأمین منافع خود وارد فاز "مناقشۀ مهارنشدنی" کنند.
در زمان وقوع جنگ کسانی هستند که تسلیحات خود را به طرف های درگیر می فروشند و تلاش می کنند که مناقشات مسلحانه برای دست یابی به منافعشان ادامه پیدا کند. این همان ماهیت رژیم اسرائیل است و بهتر است که منطقه این واقعیت را درک کند و کاری برای رفع این مشکل کند.
حسین موسوی