العالم – نظرکده
به گفته ناظران ، تظاهراتی که با شعار "روز خشم" برگزار شد، در واقع برای تحریک مردم در سطح سیاسی برگزار شد، چرا که اولا، شعارهایی که سر داده شد، سیاسی بود و دوم آنکه، اعتراضات در مناطقی بود که خاستگاه جریانهای ضد حزب الله مانند حزب کتائب، جریان المستقبل، نیروهای لبنانی، گروههای چپگرا و برخی نیروهای به ظاهر مستقل هستند که در اصل وابسته به خلیفه گری مسیحیان لبنان هستند و در گذشته نیز مشابه این شعارها را سر می دادند.
ناظران معتقدند که اعتراض های مردمی در لبنان، رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته و بر خواسته های معیشتی مردم که از گرانی ، گرسنگی و افزایش قیمت دلار به ستوه آمده اند، غلبه کرده است.
ناظران تاکید کردند کسانی که این اعتراض ها را تحریک می کنند، باید اول از خود سوال کنند که هدف شان از آمدن به خیابان چه بوده است.
به گفته ناظران، تحریک کنندگان اعتراض های مردمی، ناامید شدند و به جهان نشان دادند که حرکتی سیاسی وجود دارد که اعتراض های مردمی را به بازی گرفت.
ناظران با اشاره به شعارهایی که در اعتراض های اخیر با مضمون استعفای رئیس جمهوری لبنان و نمایندگان سرداده شد، گفتند که این شعارها درجهت تامین خواسته های مردمی نیست ، زیرا تظاهرکنندگان در اولین اعتراض خود، خواهان اصلاح وضعیت معیشتی شدند.
به گفته آنان، باید مشخص شود که چه کسانی درپس این شعارها هستند و به دنبال چه هستند؟
ناظران معتقدند که این اعتراض ها کاملا جنبه سیاسی پیدا کرده است و این درحالیست که باید بر خواسته های اساسی معترضان متمرکز شد.
در همین رابطه، مسئولان جریان آزاد ملی لبنان گفتند که مردم در لبنان ، خشمگین و از وضعیت معیشتی ناراضی هستند، اما در برهه اخیر به خیابان ها نیامدند، زیرا احساس کردند که یک بار دردام افتاده اند و نمی خواهند برای بار دوم در دام بیافتند.
به اعتقاد ناظران سیاسی، شهروندان لبنانی به این درک رسیده اند که احزاب سیاسی دیگر نمی توانند از شهروندان خشمگین به عنوان سپر انسانی استفاده کنند و آن ها دیگر نخواهند توانست که مردم را به ریختن به خیابان ها برای تحقق خواسته های سیاسی متقاعد کنند.
به گفته آنان، اهداف اعتراض های این بار مردم لبنان به طور کامل با اهداف اعتراض ها در آغاز تحرک مردمی در 17اکتبر 2019 متفاوت است ، زیرا احزاب و سیاستمداران سوار برموج این اعتراض ها شده و تاکید کردند : آنچه امروز روی می دهد، حرکت خودجوش مردمی نیست که بیانگر خشم آن ها از مسائل معیشتی باشد.
ناظران و تحلیلگران معتقدند که مردم لبنان هرگز به دنبال کسانی که درصدد کودتا علیه رئیس جمهور ونمایندگان و تلاش ها برای اصلاح هستند، نیستند و آنچه اخیرا اتفاق افتاد، احیای طبقه فاسد سیاسی است که از سال 1990 روی کار آمده و همچنان در راس قدرت است.
طبق اطلاعات امنیتی، آمارها نشان می دهد تعداد کسانی که در همه مناطق و راه ها به خیابان ها آمدند، از 380 نفرفراتر نمی رود و به گفته ناظران، 380 نفر ، نمی تواند بیانگر حرکت اعتراض آمیز مردمی باشد، بلکه این افراد گروهی مزدور هستند که بابت بستن راه ها پول می گیرند و مردم به سوی آن ها جذب نشده اند.