العالم- تحلیل روز
یک "نگرانی" استثنایی" وجود دارد که متفاوت از "نگرانی" منطقهای و بینالمللی درباره تحولات جاری افغانستان است و آن "نگرانی" رژیم صهیونیستی نه به دلیل گروههای تکفیری- وهابی؛ زیرا این گروهها هرگز تهدیدی علیه این رژیم محسوب نمیشوند بلکه تمام اقداماتشان صرفا در راستای منافع صهیونیستها است. در واقع، این "نگرانی" اسرائیل به این دلیل است که میترسد سناریوی افغانی در فلسطین اشغالی تکرار شود که در نتیجه آن، "بزرگترین قدرت جهان" در افغانستان شکست خورد و فرار را ترجیح داد و تسلیحات پیشرفته را بر جای گذاشت.
این "نگرانی اسرائیلی" واقعیتی است که امروزه نخبگان سیاسی در اسرائیل را درگیر کرده است. "اسحاق لوانون" سفیر سابق اسرائیل در مصر طی مقالهای در روزنامه عبریزبان "معاریو" نوشته است: "آنچه در حافظه مردم آمریکا باقی خواهد ماند شکست در افغانستان است علاوه بر آنکه این اتفاق برای بسیاری از جمله اسرائیل چراغ قرمز محسوب شده و در نتیجه باید از این اتفاق عبرتهای زیادی گرفت، تعداد بسیاری از این کشورها این روند را آغاز کرده و شرایط خود در قبال آمریکای تغییر یافته را ارزیابی میکنند."
وی ادامه داد: "بر همین اساس اسرائیل از ابتدای تاسیس تاکنون یک اصل مهم را برای خود قرار داده و آن این است که اعتماد به یک قدرت بزرگ کار خوبی است اما اعتماد بر خود بسیار بهتر است... اسرائیل از آمریکا نخواسته به جای آن وارد جنگ شود و سربازان آمریکایی در جنگ های ما کشته شوند اما مساله مهم دیگری که باید از آن درس بگیریم جنگ علیه تروریسم است، میان وجود یک قدرت بزرگ در کشور دیگر برای کمک به دولت آن کشور یا کمک به بازسازی آن و حضور آن قدرت بزرگ برای مبارزه با تروریسم و جلوگیری از صدور آن به مناطق دیگر و یا نابودی آن تفاوت زیادی وجود دارد."
این نوشته لوانون نشان میدهد که "نگرانی" اسرائیل درخصوص تحولات افغانستان بسیار کُشنده است و اسرائیلیها معتقدند که موجودیتشان در گرو حمایت غرب بهویژه حمایت آمریکاست و اگر این حمایت نباشد آنها از هستی ساقط میشوند.
"ناحوم برنیاع" نویسنده دیگر اسرائیلی نیز در روزنامه "یدیعوت آحارونوت" نوشته است: "اسرائیل تنها کشور میان دریای مدیترانه و خلیجفارس است که آمریکا میتواند به آن اعتماد داشته باشد. اسرائیل هرگز خیانت نمیکند اسرائیل سقوط نخواهد کرد. دولت بایدن در این برهه با متحدان سنتی خود مانند سعودی، قطر و مصر محتاطانه و مرددانه تعامل میکند.. همچنین از اسرائیل انتقاد میکند با این حال، آمریکا شریکی قدرتمند و وفادار در منطقه مانند اسرائیل ندارد."
این تذکر قابل توجهِ "نخبگان اسرائیلی" به دولت آمریکا مبنی بر اینکه اسرائیل به آمریکا خیانت نمیکند و اسرائیل تنها و باوفاترین شریک آمریکا در منطقه است به خودی خود میزان "نگرانی" این رژیم اشغالگر را از این موضوع، که توسط آمریکا طرد شود، نشان میدهد. آمریکا صدها میلیارد دلار در افغانستان هزینه کرده و هواپیماها و تسلیحاتی پیشرفته در اختیار دولت افغانستان گذاشته است، ولی سرانجام زمانیکه با مقاومت واقعی طرف دیگر( طالبان) روبرو شد، دولت افغانستان را تنها گذاشت و از این کشور فرار کرد.
برخی از ناظران، "نگرانی اسرائیل" را به موضوع دیگری ربط میدهند که کماهمیتتر از عقبنشینی آمریکا از افغانستان نیست و آن "شمشیر قدس" است که به عقیده این ناظران، این نبرد بحران عمیق در غرب درخصوص اسرائیل را به نمایش گذاشت. این غرب به رغم حمایت از "حق اسرائیل" در دفاع از خود!!!، ثابت کرد که درخصوص وضعیت پروژه صهیونیسم نگران است و هیچ تضمینی درباره موفقیت آن وجود ندارد. دلیلش نیز اسن است که هیچ راهحلی برای خروج اسرائیل از باتلاقی ارائه نشده که طی جنگ در نوار غزه در آن گرفتار شده است. ناظران خاطرنشان کردند که آمریکا در حریان جنگ بیش از یکصد نظامی خود را از پایگاه هوایی آمریکا در "صحرای نقب" خارج کشید هر چند میدانست که ماموریت حساس و ویژه این پایگاه جاسوسی و هشدار اولیه است؛ امری که نشان میدهد غرب هزینههای اقتصادی، سیاسی و اخلاقی که اسرائیل بر آن تحمیل میکند را بسیار سنگین احساس میکند.
برای اسرائیل روشن شده که آمریکا پس از خروج از افغانستان، از این به بعد برای جنگ در کشورهای دیگر هزاران بار فکر خواهد کرد. دیگر هیچ کشوری در جهان از آمریکا نمیترسد و لذا تنها حربه آمریکا در جنگهای بعدیاش، تکیه کردن بر سیاست تحریم اقتصادی است؛ سیاستی که علیه چین، روسیه و ایران پیاده میکند.