العالم _ زلال قرآن
هرکس روح وقلب خود را به نورعلوم ومعارف قرآنی منوّرکند وجان خود را ازآنها سرشار نماید، به فضل الهی وجودش مدینه علم خواهد شد، بهمین سبب نبیّ گرامی اسلام (ص) که خود دراوج علم و معرفت بود درحدیث شریفی فرموده:
«اَنا مَدینَةِ العِلم وَعَلّیُ بابُها».
وبه فرموده حضرت علی (ع) که درمعرفی مقام صاحبان علوم ومعارف حقیقیه الهیه گفته:
« اَلعارِفُ اِذا خَرَجَ مِن الدُّنیا، لَم یَجِدهُ السّائِق وَالشَهید فِی القیامَة، وَلا رِضوانِ الجَنَّة، وَلا مالِکُ النّارِفِی النّارِ.
قیل: وَاَینَ یَقَعدُ العارِف».
قال علی(ع): « فی مَقعَدِ صِدقِ عِندَ مَلیکِ مُقتَدِر»
ترجمه: (هنگامی که عارف ازدنیا برود، جایگاه اونه دربین شهدا و نه دربین بهشتیان ونه دربین جهنمیان است، بلکه در منزلگاه صدق و حقیقت نزد خداوند صاحب عزّت وسلطنت است که بطورجاودانه درآنجا متنعم است).
علوم حقیقیه الهیه انسان را به مقام و مرتبه اعلی « فِی مَقعَدِ صِدق عِندَ مَلیکِ مُقتَدِر» یعنی بالاترین درجه ومرتبه تقرب به خداوندعزّوجل می رسانند.