العالم - آفریقا
در این یادداشت آمده است: «حادثه افتادن کودک مغربی به درون چاه 30 متری و عملیات نجات او، توجه همه دنیا را از لحاظ سیاسی، عاطفی و اخلاقی مشغول به خود کرد؛ مهمترین شبکههای ماهوارهای جهانی به همه زبانها خبر او را پوشش دادند به گونه ای که دل دور و نزدیک نسبت به ریان مغرب به درد آمد.
علیرغم همدردی ها و دعاهای ما برای سالم بیرون آمدن ریان، اما او پس از چند روز فوت کرد.
این سانحه درباره نادیده انگاشتن ریان یمنی، بحرینی، عراقی، فلسطینی، سوری، کشمیری و هر ریان دیگری روی کره زمین سوالاتی را ایجاد می کند.
این حادثه نشان می دهد که انسان بدون توجه به هویت و ملیت و مذهب و ... با کودکی و انسانیت همدردی و دلسوزی می کند ...!
کودکان یمنی، عراقی، سوری و... کودکانی هستند که با سلاحهای ممنوعه بینالمللی اعم از سلاحهای شیمیایی و خوشهای و موشکها و با تصمیمات سیاسی بمباران میشوند و این رسانه ها هیچ اشارهای به آنها نمی کنند بلکه بر عکس، همه این جنایات تروریستی علیه بشریت را تشویق و توجیه میکنند
خودتان، خودتان را رسوا کردید و شهادت دادید و دیگر نیازی به تحقیق و ثابت کردن نیست ...!
خون شهدا و آه مجروحان و معلولان، شبانه روز شما را در مسیر جنایتکارانهتان لعنت می کند ...!
تا چه اندازه میان ریان مغربی و سایر ریانها تبعیض قائل می شوید؟! »
دکتر نزیه منصور