العالم - زلال قرآن
به صراحت آیه 35 سوره مبارکه انبیاء: «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّوَالْخَيْرِ فِتْنَةً وَإِلَيْنَا تُرْجَعُونَ»
ترجمه: (هر نفسی طعم مرگ را می چشد و ما شما را به بد و نیک و خیرات و شرور عالم مبتلا می کنیم تا شما را بیازماییم و (هنگام مرگ) به سوی ما بازگردانده می شوید).
آدمی در طول زندگی دنیایی خود مدام بر سر دوراهی خیر و شر قرار دارد، که با اختیار خود می‌تواند راه خیر را انتخاب کند و به سعادت دنیا و آخرت برسد، یا راه شرّ را برگزیند و بدست خود خویشتن را به شقاوت و بدبختی گرفتار سازد.
بنابر سنت لایتغیرالهی، هرکس از هدایت‌های خداوند پیروی کند و به دستورات حق و عدل او عمل نماید، خیر حاصل از نعمت‌های الهی متوجه او خواهد شد، ولی اگر هدایت‌های الهی را نپذیرد، در اثر انحراف از راه خدا و کفران نعمت و انجام اعمال ناصالح، بدست خود خویشتن را درتضاد با سُنت‌های الهی قرار داده و آثار خیر آنها را نسبت به خود به شرّ تبدیل می‌کند، که آثار سوء آنها متوجه او خواهد گردید.
و دلیل محکم آن هم این است که، اراده حق الهی جز به خیر تعلق نمی‌گیرد و این اراده و انتخاب انسان است که با شُکر عملی و استفاده درست (استفاده مطابق دستورات خداوند)، رحمت های خداوند را به نعمت تبدیل می کند وبا حُسن استفاده، آنها را درراه وصول به سعادت حقیقی بکارمی گیرد، یا با کفران نعمت، رحمت های خداوند را به نِقمَت مبدل می سازد وآنها را بدست خویش به شرّتبدیل می نماید.