العالم ـ زلال قرآن
از آنجا که عذاب «صورت» غضب الهی است که به شکل انواع آتش بر عوامل ایجاد کننده آن در وجود آدمی سیطره پیدا می کند، لذا عذاب متوجه همان جزئی از وجود او می شود که عامل ایجاد عذاب بوده است، به طورمثال:
چون اعضاء و جوارح آدمی عامل ارتکاب گناهان و معاصی هستند، در جهنم اعمال آتش غضب الهی متوجه اعضاء و جوارح او (درجسم مثالی) خواهد شد.
و اگر رذائل اخلاقی منشاء غضب الهی باشند خود آنها هیزم آتش جهنم اخلاق خواهند بود.
و اگر بی ایمانی، کفر، شرک، نفاق، عناد، لجاج و مخالفت با اوامر الهی که اموری اعتقادی و قلبی هستند، منشاء غضب الهی قرارگیرند، آتش حاصله بر قلب صاحب آنها سیطره پیدا می کند.
چنانکه درآیات 6 تا 9 سوره مبارکه هُمَزه بابیان:
« نَارُاللَّـهِ الْمُوقَدَةُ. الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ . إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ . فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ»
ترجمه: (آن آتش را (خشم) خدا افروخته. شراره آن بر دلها (ی نا پاک پر از حرص دنیای کافران) شعله ور است. آتشی که بر آنها از هر سو سخت احاطه کرده و راه گریزی ندارند. و مانند ستون های بلند زبانه کشیده است).
برآن تصریح گردیده است.