العالم _ زلال قرآن
شرک جلی به معنی شرک آشکار و صریح است، و آن بدین صورت است که آدمی، درخلقت مخلوقات برای خدا شریک (مستقل ازخدا) قائل شود، مثل: ایرانیان قدیم که یزدان را خالق خوبی ها واهریمن را خالق بدی ها می دانستند، ومعتقد بودند که هرکدام با استقلال ازدیگری کارخود را انجام می دهد، و یا اینکه درگذشته های دورگروهی ازمردم شیاطین را شریک خدا می شمردند و گروهی اعتقاد داشتند که «عُزیز وعیسی (ع)» پسران خدا هستند، چنانکه آیه 100 سوره مبارکه انعام با بیان:
« وَجَعَلُوالِلَّـهِ شُرَكَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُوالَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِعِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ»
ترجمه: (وگروهی ازکافران اهریمنان را شریک خدا شمردند درحالی که آن‌ها آفریده خدا هستند و گروهی (عزیر و مسیح و فرشتگان را) از روی نادانی پسران و دخترانی برای او تراشیدند، درصورتی که او ازهمه این نسبت‌ها برتر و منزه است).
بدان صراحت دارد، واین درحالی است که خداوند سبحان ازاین نسبت ها منزّه است، چنانکه آیات 91 و92 سوره مبارکه مومنون بابیان:
«مَا اتَّخَذَ اللَّـهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَـٰهٍ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَـٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يَصِفُونَ . عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ»
ترجمه: (خدا هرگز فرزندی اتخاذ نکرده و هرگز خدایی با او شریک نبوده، که اگر شریکی بود دراین صورت هر خدایی مخلوق خود را به سویی بردی (و نظم وحدانی عالم ازهم گسیختی) و بعضی ازخدایان بربعضی دیگرعلو و برتری جستی، خدا از آنچه مشرکان گویند پاک و منزه است. او دانا به عالم غیب و شهود است و ذات پاکش از شرک و شریک که برایش آرند برتر و والاتر است).
خداوند سبحان را ازهرشریکی درخلقت جهان ومخلوقات آن مبّرا می داند.