العالم – نظرکده
آنان گفتند از سال 2019، طرحی برای تغییر اوضاع عراق به نفع سیاستهای آمریکا اجرا شده است.
هدف از آنچه در عراق به عنوان انتفاضه نامیده می شود، برگزاری انتخابات زودهنگام برای تضعیف جریان ملی مخالف اشغالگری آمریکا در عراق بوده است.
نتایج انتخابات باعث تقویت جناح هوادار آمریکا شد اما این جناح نتوانست بر قدرت سیطره یابد زیرا جریان ملی مخالف آمریکا دارای حضوری قوی در معادلات سیاسی است.
کارشناسان معتقدند که هر راه حلی برای تشکیل دولت و انتخاب رئیس جمهور باید با تفاهم این دو جریان انجام شود اما آمریکا نمی خواهد عراق باثبات شود چرا که چنین ثباتی به نفع مصالح آمریکا و ادامه حضورش در عراق نیست، بنابراین پیچیدگی اوضاع عراق مرتبط با دخالتهای آمریکاست.
به همین دلیل، سیاستمداران عراقی گفتند که آنچه عراق از آن رنج می برد، بن بست سیاسی نیست بلکه کشور از نظر سیاسی عقیم شده است.
عراق امروز دچار عدم توافق و نبود اکثریت شده است، به همین دلیل، بن بست سیاسی در عراق عبارت است از عدم توافق جناحهای سیاسی در زمینه شکل نظام که از سال 2005 اینگونه است.
قانون اساسی عراق تاکید دارد که شکل نظام، فدرالی است اما کردها علنا خواستار جدایی و حقوق ملی هستند و شیعیان و سنی ها نسبت به توزیع درآمد نفت، گذرگاه های مرزی و گمرکات معترضند.
درباره قانون اساسی نیز توافقی وجود ندارد و تمام احزاب یکدیگر را به نقض آن متهم می کنند و حتی مردم خواهان تغییر یا اصلاح این قانون هستند.
سیاستمداران عراقی معتقدند که درباره نظام سیاسی در عراق نیز توافق وجود ندارد، چرا که این نظام، در ظاهر پارلمانی است، اما در واقع پارلمانی نیست و تعادلی میان قوا موجود نمی باشد.
این عدم توافق باعث نقض حاکمیت شده چرا که دو حاکمیت در عراق وجود دارد که حاکمیت بغداد و حاکمیت کردستان است که هر دو نیز از سوی قدرت‌های خارجی به ویژه ترکیه، آمریکا، رژیم صهیونیستی و بقیه نقض شده که نشانه آن است که نظام سیاسی عراق عقیم است.