میزان توجه آدمی به مواهب دنیایی با میزان رشد یافتگی عقلی او چه نسبتی دارد؟

العالم - زلال قرآن

سیر تکاملی وجود آدمی در ابعاد جسمی و روحی (هم نفسانی و هم عقلانی) تواماً صورت می پذیرد، و ترتیب زمانی فعال شدن وشدت یافتن رشدهرکدام بگونه ای است که با شکل گیری وجود آدمی ابتدا قوای جسمی فعال می شوند، سپس قوای نفسانی روح وبعد ازآنها قوای عقلی فعال می گردند، بدین سبب درسالهای اولیه زندگی با فعال شدن قوای جسمی و جنبه نفسانی بیشترین توجه آدمی به جنبه های مادی حیات اوست، ولی درسالهای بعد که قوای عقلی نیز فعال شده وکمال می یابند، تدریجاً توجه انسان به جهات غیرمادی بخصوص موضوعات معنوی جلب شده و با رشد قوای عقلی شدت می یابند وهرچه انسان به درجه بالاترعقلی ارتقا پیدا کند، به همان میزان از توجه او به بُعد مادی حیات ومواهب مادی دنیا کاسته می شود وبه بُعد معنوی آن افزوده می گردد.
براساس این حقیقت است که گفته می شود، میزان توجه و یا عدم توجه آدمیان به دنیا ومواهب مادی گوناگون آن، تعیین کننده میزان رشد یافتگی عقلی آنها است، بدین معنی که هرچه افکار وحرکات وسَکنات آدمی به جهات مادی زندگی (مال ثروت ومقام وشهرت و...) گرایش و توجه داشته و برنامه ریزی و فعالیت های او درزندگی درراستای کسب آنها صورت پذیرد او ازدرجه عقلی پائین تری برخورداراست، چرا که میزان توجه به جنبه های مادی زندگی افراد با میزان رشد یافتگی عقلی آنها نسبت معکوس دارد.