زلال قرآن (1007)؛

دعا و استمداد از خداوند چه نقشی در مهار نفس امّاره دارد؟

دعا و استمداد از خداوند چه نقشی در مهار نفس امّاره دارد؟
شنبه 11 تير 1401 - 12:30

العالم - زلال قرآن

به گواه آیات 5 تا 7 سوره مبارکه حمد :

« إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ. اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ. صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ»
ترجمه : ([پروردگارا!] فقط تو را می ‌پرستیم، و [در همۀ امورمان] تنها از تو یاری می‌ خواهیم . ما را به راهِ راست راهنمایی کن. راهِ کسانی که به آنان نعمت‌های [مادی و معنوی] عطا کردی، نه راه کسانی را که مورد خشم [تو] قرار گرفته ‌اند و نه راه گمراهان را).
همه انسان ها درتمامی امور زندگی موظف اند که فقط خداوند عزّوجل را عبادت و بندگی کنند و فقط از او یاری بجویند.
و از آنجا که غلبه بر لشگریان قدرتمند نفس امّاره (قوای شهویه و غضبیه) نیازمند جهاد اکبر است، تنها با استمداد خالصانه و استدعای عاجزانه از درگاه خداوند قادر متعال و با مجاهده و مبارزه بی امان با آن ممکن خواهد بود.
لذا تا زمانی که انسان با استمداد طلبیدن از قدرت لایزالی خداوند قادر متعال، وجود خویش را درکوره آتش عشق و محبت الهی ذوب نکند و با تزکیه نفس، ناخالصی های عجین شده درآن (مثل: دلبستگی ها وتعلق خاطربه مظاهردنیا و مافیها) را نزداید و قلب خود را از هرنوع آلودگی (به گناه و معصیت و اخلاق رذیله) پاک و مبرا و خالص نگرداند و تمام نیات و اعمال خویشتن را خالصاً لوجه الله ننماید، شکستن سد ّمحکم «حُب ذات» و غلبه بر «نفس امّاره» و مهار و کنترل هواها و امیال و شهوات حیوانی بطور کامل و موثر امکان پذیر نمی گردد.

دسته بندی ها :
کلید واژه ها :

پربیننده ترین خبرها