العالم - زلال قرآن
ایمان به معنی پذیرش قلبی و تصدیق اصول دین و باور یقینی به حقایق آنها و التزام عملی به احکام و لوازم دینداری، تعهد ذاتی و میثاقی است که به صراحت آیه 172 سوره مبارکه اعراف:
«وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِي آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُوا بَلَىٰ شَهِدْنَا أَنْ تَقُولُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِينَ»
ترجمه: (و به یاد آر هنگامی که خدای تو از پشت فرزندان آدم، ذرّیّه آنها را برگرفت و آنها را بر خودشان گواه ساخت که آیا من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند: بلی، ما گواهی دهیم. (برخی مفسرین گفتند: مراد ظهور ارواح فرزندان آدم است، در نشأه ذرّ و عالم روح و گواهی آنها به نور تجرّد و شهود به توحید خدا و ربّانیت او درعوالم ملک و ملکوت). (و ما این گواهی گرفتیم) که دیگر در روز قیامت نگویید: ما از این واقعه غافل بودیم).
درروز «اَلَست»، انسان در مقابل ذات اقدس الهی به عهده گرفته و با تمام وجود خود آن را تضمین نموده است، این همان عهدی است که به گواه آیات 60 و61 سوره مبارکه یس:
« أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ . وَأَنِ اعْبُدُونِي هَـٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ»
ترجمه: ((خطاب آید) ای آدم زادگان، آیا به شما سفارش ننمودم که شیطان را نپرستید، زیرا روشن است که او دشمن بزرگ شماست؟! و مرا پرستش کنید، که این راه مستقیم (سعادت ابدی) است؟!).
حق تعالی از بنی آدم گرفته که فقط خداوند یکتا را بپرستد و از هیچ شیطانی (هیچ غیرخدائی) پیروی نکند.