العالم_زلال قرآن
توکل به معنی اعتماد کردن، اطمینان کردن، استمداد کردن است و توکل به خدا به معنی اظهار عجزکردن در مقابل قدرت لایزالی خداوند، اعتماد کردن به تدبیرخدا، واگذارکردن امور به خدا، استمداد کردن از خداوند و...، آمده است، چنانکه دربخش آخر آیه 67 سوره مبارکه یوسف آمده:
«... إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّـهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ»
ترجمه: (... که فرمانروایی عالم جز خدا را نیست، بر او توکل کردم و باید همه صاحبان مقام توکل هم بر او اعتماد کنند).
نکته بسیار مهم و اساسی:
توکل به این معنی نیست که انسان کار را به خدا واگذارد و خود را کنار بکشد، بلکه معنی حقیقی توکل این است که او با ایمان راسخ به کلام بسیار معروف: « لاحَولَ وَلا قُوّةَ اِلاّ بِاللهِ اَلعَلیّ اَلعَظیم» - ضمن اعتماد و اطمینان به قدرت مطلقه خداوند و اعتماد و اطمینان کردن به حُسن تدبیر او، خود برای رسیدن به مقصود تلاش کند و در عین حال ازخدا هم برای وصول به توفیق استمداد بطلبد و از او بخواهد که شرایط و اسباب و مسببات را موافق قراردهد و تفویض به معنی واگذارکردن امر یا اموری به شخص خاص یا به خداوند است، چنانکه درآیه 44 سوره مبارکه غافر آمده:
«... وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّـهِ إِنَّ اللَّـهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ»
ترجمه: (... ومن کارخود به خدا وا می گذارم، که او کاملا براحوال بندگان بیناست).