العالم _ فلسطین
فارس الصرفندي خبرنگار شبکه العالم در کرانه باختری، در یادداشتی درباره دیدگاه مقامات رژیم صهیونیستی درباره کرانه باختری نوشت: مقامات اسرائیلی درمورد بسیاری از مسائل دیدگاه‌های مختلف و متفاوت دارند مگر آنگاه که سخن از کرانه باختری و تشکیل کشور مستقل فلسطینی در میان باشد که همه آنها از احزاب راست گرفته تا چپ و میانه، دیدگاه واحدی دارند و آن مخالفت و ضدیت است.
نسبت به اسرائیلی ها، کشور فلسطینی در مرزهای چهار ژوئن و به طور مشخص در کرانه باختری، به معنای پایان موجودیت و نفی حضور آنان در فلسطین است و به همین علت در بهترین حالت، ممکن است رژیم اشغالگر با دولتی در نوار غزه موافقت کند اما کرانه باختری باید همچنان دست کم منطقه امنیتی و وابسته به این رژیم باقی بماند اما سوالی که مطرح می شود این است که چرا کرانه باختری؟
پاسخ به این سوال از دیدگاه اسرائیلی ها با توجه به آینده ای که در نظر دارند، برای ما بسیار سنگین است.
امنیتی بودن کرانه باختری به معنای عمق استراتژیک رژیم اشغالگر است، همان عمق استراتژیکی که بنیامین نتانیاهو بیش از پانزده سال پیش از آن سخن گفت، آنگاه که نخستین بار به نخست وزیری رسید و گفت «یک بالگرد، فلسطین را در وسیع ترین نقطه جغرافیایی بین اردن و دریای مدیترانه، در 15 دقیقه طی می کند، حال چه کسی می پذیرد که عمق استراتژیک آن کمتر از این باشد؟»
این سخن نشان می دهد که مقامات اسرائیلی به دنبال این هستند که بتوانند با تجاوز احتمالی از مرزهای شرقی فلسطین تا مرزهای غربی یعنی دریای مدیترانه مقابله کنند. علاوه بر این شهرک هایی که هر روز یکی پس از دیگری در کرانه باختری ساخته می شوند، با هدف اسکان شهرک نشینان نیست بلکه با هدف ایجاد موانع بشری بین شهرهای فلسطینی است. این شهرک ها مانع آن می شود که شهرهای فلسطینی از نظر جغرافیایی به هم وصل باشند و در همین حال مانع برپایی کشور مستقل فلسطینی می شوند که فلسطینیان در رؤیای آن به سر می برند.
چرا کرانه باختری؟ زیرا کرانه باختری نقطه برخورد و نزدیک ترین منطقه به مناطق اشغالی سال 1948 است. در برخی مناطق جز چند متر، بین مناطق فلسطینی و مناطق تحت سلطه اشغالگران فاصله نیست و در برخی مناطق فاصله هوایی بین برخی روستاها با فرودگاه بن گوریون، فقط سه یا چهار کیلومتر است و اینجا است که باید سخن نتانیاهو را در کتابی با نام «مکانی زیر خورشید» به یاد آوریم که می نویسد «هرگز به هیچ فلسطینی اجازه نخواهد داد که بالای کوه های رام الله بایستد و فرودگاه بن گوریون را با موشک های دوش پرتاب هدف قرار دهد.» این موضوع جدا از قطع ارتباط اجباری فلسطینی ها و اسرائیلی ها در بسیاری از خیابان ها و شهرک ها است.
چرا کرانه باختری؟ زیرا کرانه باختری ذخیره آبی و غذایی است. منطقه اغوار که بیش از 22 درصد مساحت کرانه باختری را تشکیل می دهد، سبد غذایی حقیقی برای کرانه باختری و مناطق اشغالی سال 1948 محسوب می شود. علاوه بر این دو منبع اصلی آب فلسطین، در کرانه باختری واقع است یعنی منبع غربی و منبع شرقی. تل آویو هنگامی که دیوار فاصل را بنا کرد، برای ضمیمه کردن این دو منبع به مناطق اشغالی دست و پا می زد.
حال که پی بردیم چرا کرانه باختری، وقت آن رسیده است تا نگاهی به آینده بیاندازیم. واقعیت این است که در تل آویو به دنبال این هستند که راه حلی به دست آید، زیرا چه بخواهند و چه نخواهند، کرانه باختری به عنوان منطقه ای تحت اشغال شناخته می شود و نمی توان این موضوع را مگر از طریق موافقت نامه یا معاهده تغییر داد تا تحت اشغال بودن آن برای جهان پایان یابد.
این در حالی است که واقعیت را نمی توان تغییر داد و طرح دونالد ترامپ با عنوان «معامله قرن» به همین منظور بود هرچند طرح های دیگری نیز در میان است، برای مثال کنفدراسیون با اردن هرچند پادشاه اردن بارها این ایده را رد و تاکید کرده است که هرگونه روابط با فلسطینیان پس از ایجاد کشور فلسطینی مشخص خواهد شد.
همچنین طرح دیگر، راه حل اقتصادی است به گونه ای که واقعیت اقتصادی بهتری را در برابر دست کشیدن از فکر کشور مستقل، برای فلسطینیان تضمین کند یا حتی این طرح که فلسطینیان بتوانند با شناسنامه مخصوص شهر قدس، در کرانه باختری اقامت و به سراسر فلسطین تاریخی رفت و آمد کنند بدون اینکه از هیچ گونه حق سیاسی یا مدنی برخوردار باشند.
همه این طرح ها در آینده ممکن است مطرح شود با این حال تصمیم با فلسطینیان است که پس از 74 سال مبارزه، راه حل های جزئی را بپذیرند یا در پی گرفتن حقوق خود باشند هرچند با مشکلات و سختی هایی همراه باشد.