العالم ـ زلال قرآن
غرض از ذکر لسانی، همان بیان لفظی اسماء حسنی و صفات علیای الهی و تلاوت آیات قرآن کریم و فرازهای ادعیه و...، است، این نوع ذکرهمان است که خداوند تبارک و تعالی در آیات 25 و26 سوره مبارکه انسان بابیان:
« وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا. ومنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا»
ترجمه: (ونام خدایت را صبح و شام (به عظمت) یاد کن. و شب را برخی (درنماز) به سجده خدا پرداز وشام دراز به تسبیح و ستایش او صبح گردان).
به انجام آن فرمان داده است.
ومنظورازذکرقلبی، تامل وتدبروتعمق درآیات قرآن کریم واسماء وصفات الهی وتوجه دقیق به معانی وحقیقیت آنها باهدف استقرارآن درقلب انسان است، چنانکه درآیه 29 سوره مبارکه ص بابیان:
« كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَأُولُو الْأَلْبَابِ»
ترجمه: ((این قرآن بزرگ) کتابی مبارک و عظیم الشّأن است که به تو نازل کردیم تا امت درآیاتش تفکر کنند و صاحبان مقام عقل متذکر (حقایق آن) شوند).
مورد تاکید قرارگرفته است.